»

Tuesday, October 30, 2007

Ένα motherboard που δεν ξέρει ν'αγαπά...


Φωτογραφία κάποιου που είναι άνεργος και του ανακοινώνουν ότι κάηκε το motherboard του υπολογιστή του (150€ περίπου) και θα χρειαστεί να γίνει και ανάκτηση των δεδομένων του σκληρού δίσκου (400€ κατ'ελάχιστον) για να ξαναδουλέψει.

Σε ανθρώπινους όρους: Να ανακοινώνουν σε έναν ανασφάλιστο, ότι χρειάζεται μεταμόσχευση καρδιάς και 3πλό μπάϊ-πας στο καπάκι για να ζήσει.

Λέπουρα...?Ψιτ! Εε...Λέπουρα, ακούς? Ζείς ρε? Ψιτ, μίλα ρε! ΛΕΠΟΥΡΑ! Λ Ε Π Ο Υ Ρ Α !!!


Print Page

Monday, October 29, 2007

Μετά την επόμενη νύχτα

Το ΠΑΣΟΚ θα είναι και πάλι μεγάλο και σίγουρο...


Και κάθε Σάββατο θα μαζεύονται όλοι οι ΠΑΣΟΚοι στα νταμάρια στο Γαλάτσι και θα παίζουνε διάφορα παιχνίδια, όπως κρυφτό, γερμανικό, πλακάκια κτλ κτλ και μετά θα πηγαίνουνε για μπριζολίδια στα βλάχικα, στο meating place, όπου στο τέλος θα σηκώνεται ο Κϊμωνας Κουλούρης και θα λέει κάθε φορά ‘απόψε πληρώνω εγώ’ και τότε θα πετάγεται ο Παπουτσής και θα λέει ‘όχι Κίμωνα μην επιμένεις, κερασμένες από μένα οι μπριζόλες’ και ο Κίμωνας θα είναι ανένδοτος και κάπου εκεί θα πετάγεται και η Μαρία Αδαμάκη και θα λέει ‘ας ρωτήσουμε τον αρχηγό’, οπότε και θα ακούγονται δύο φωνές, μια αμερικάνικη και μια χοντρή, να λένε ‘με φώναξε κανείς;’. Και τότε οι τύποι από το διπλανό τραπέζι, κάτι γαλάζια ανθρωπάκια, θα πεθαίνουνε στα γέλια.


Οι εργαζόμενοι θα πάρουν αύξηση και οι άνεργοι θα βρουν δουλειά.


Ο βασικός μισθός θα είναι 2000 ευρώ, οπότε εγώ θα παίρνω 2150, βασικός συν το επίδομα πτυχίου, α καλό ε, ωστόσο δε θα δουλεύω σαββατοκύριακα, ούτε στις γιορτές, (θα) δουλεύω όμως κάθε μέρα από τις οχτώ ως τις οχτώ, οh yes, ωστόσο θα μου αρέσει, γιατί (θα) είμαι και πολύ μαλάκας, τόσο μαλάκας που ούτε εγώ δε θα το πιστεύω. Κατά τα άλλα ο Λέπουρας θα βρει δουλειά στην εταιρεία www.vresenalaptopgiatofilosou.gr/, και θα παίρνει 6000 ευρώ συν προμήθεια από εκείνο το πολύ φτηνό μαγαζί στη Λάρισα, στο οποίο όμως θα στέλνει μόνο τους πολύ καλούς πελάτες του, δηλαδή μόνο όσους μπαίνουν στο www.youmeandlepouri.blogspot.com/ το οποίο εν τω μεταξύ θα μετράει 10000000 επισκέπτες καθημερινά (approximately)


O Ολυμπιακός θα γίνει πολύ μεγάλη ομάδα.


Αχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχ


Στο αεροδρόμιο θα έχει και πάλι ήλιο.



Δε θα έχει κανένα επιβάτη, κανένα εργαζόμενο, καμία πόρτα που να ανοίγει με κάρτα, χτές πήγα τουαλέτα και έψαχνα το ματάκι, θα έχει μόνο εμένα να πηγαίνω και να γυρνάω από τη Βαρκελώνη, να πηγαίνω και να γυρνάω από τη Βαρκελώνη, να πηγαίνω και να γυρνάω από τη Βαρκελώνη, να πηγαίνω και να γυρνάω από τη Βαρκελώνη...


Η Αργυρούπολη θα είναι μια περιοχή που θα βολεύει πολύ...






Αχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχ

Print Page

Friday, October 19, 2007

Σέρφ με καναπέ

Couchsurfing. Τι είναι πάλι αυτό λέω… Αααα, τίποτα μωρέ. Απλά έρχονται κάποιοι τελείως άγνωστοι και κοιμούνται σπίτι σου. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και εσύ, να ρωτήσεις ποιος μπορείς να σε φιλοξενήσει σπίτι του. Κάτι σαν το οτοστόπ αλλά αντί για αυτοκίνητο να είναι σπίτι…

Λοιπόν, η ιδέα ανήκει στον Αμερικανό Κάσεϊ Ρεντόν. Ο Κάσεϊ, θέλει να πάει στην ταξίδι στην Iceland, επειδή έτσι του την βάρεσε και που μέχρι να την ανακαλύψει στον χάρτη, ως χαζοχαρούμενο αμερικανάκι νόμιζε ότι ήταν κοκτέιλ από γρανίτα. Λεφτά έχει ίσα-ίσα για το εισιτήριο και για να πιει τον άμπακο για λίγες μέρες εκεί. Να είχα κανέναν εκεί…σκέφτεται. Του καρφώνεται η ιδέα, δεν χάνω και τίποτα σου λέει, μπαίνει στο site ενός πανεπιστημίου στο Ρέκιαβικ και μετά από λίγο hacking καταφέρνει και βρίσκει τα e-mails των φοιτητών. «Είμαι ο Κάσει από την Αμερική. Θέλω να επισκεφτώ την Ισλανδία και αναρωτιέμαι μήπως μπορείς να με φιλοξενήσεις.». Αυτά σε μέσες άκρες έλεγε το μήνυμα του. Ε, η ανταπόκριση ήταν τεράστια, ο Κάσει πήγε στο Ρεκιαβικ, τον φιλοξένησαν με μεγάλη χαρά, του έδειξαν και πώς να στέκεται ανάποδα στο χιόνι και χωρίς να το καταλάβει δημιούργησε το νέο αυτό κίνημα ας το πούμε, με σήμα…τον καναπέ. Αν το σκεφθείτε καλά ήδη το έχουμε κάνει μεταξύ μας. Πόσες φορές δεν κοιμηθήκατε στο σπίτι φίλου/φίλης στον καναπέ? Κάνατε couchsurfing χωρίς να το καταλάβετε! Και ας ήταν από Παγκράτι – Παπάγου. Λίγη τόλμη παραπάνω τώρα, ανοίγετε το σπίτι σας, την καρδιά σας και γνωρίζεις ανθρώπους, κουλτούρες, γίνεσαι πιο κοινωνικός, εμπιστεύεσαι και νιώθεις καλά. Περνάς καλά...

Μια βόλτα στο site (http://www.couchsurfing.com/) θα σε πείσει. Η αίσθηση της φιλοξενίας είναι παντού. Καταρχάς επιλέγεις χώρα. Στην λίστα με τα μέλη που εμφανίζονται βλέπεις τα πάντα: Φωτογραφίες, αναλυτικό προφίλ, ενδιαφέροντα, δραστηριότητες. Το ζητούμενο όπως καταλάβατε όλου αυτού του κινήματος δεν είναι απλά να προσφέρεις ένα κρεβάτι σε έναν ξένο αλλά να κάνετε παρέα, να του δείξεις την πόλη, τους φίλούς σου, την ζωή σου. Χωρίς να έχεις υποχρέωση, χωρίς δεσμεύσεις, έτσι όπως προσφέρθηκες να φιλοξενήσεις την μακρινή ξαδέρφη σου , που έχεις να δεις 10 χρόνια και που θα έρθει για λίγες μέρες στην Αθήνα. Οι διαχειριστές του site φροντίζουν να επαληθεύσουν τα στοιχεία του κάθε μέλους, το προφίλ του οποίου γίνεται ακόμα πιο «ασφαλές» από παλιότερα επίσημα μέλη που του δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης καθώς και από συστάσεις από ανθρώπους που τον έχουν φιλοξενήσει ή έχουν φιλοξενηθεί από αυτόν. Με λίγα λόγια, εσύ διαλέγεις σε ποιόν θα φιλοξενήσεις, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του, το γενικό προφίλ του. Το ίδιο ισχύει αν θέλεις να επισκεφτείς μια χώρα. Από αυτούς που απάντησαν και θέλουν να σε φιλοξενήσουν, διαλέγεις εσύ αυτόν με τον οποίο νομίζεις ότι θα ταιριάξεις καλύτερα. Υπάρχουν άτομα που φιλοξενούν μέχρι και 10 άτομα σπίτι τους, ταυτόχρονα! Χάος? Δεν νομίζω…απ’ότι διάβασα όλοι περνάνε καταπληκτικά.! Αν υπάρχει διάθεση…

Αξιοσημείωτο είναι ότι έχει δημιουργηθεί μια πολύ μεγάλη ομάδα ελληνοτουρκικής φιλίας (στα πλαίσια του ήδη μεγάλου Greece Group) που όλο και μεγαλώνει και που φιλοξενούν ο ένας τον άλλο. Πέρσι ένα ζευγάρι Τούρκων παντρεύτηκε στο ελληνοτουρκικό προξενείο από τα παιδιά που τους φιλοξένησαν. Γνωρίστηκαν κατά την διάρκεια της φιλοξενίας τους στη Αθήνα και η γαμήλια τούρτα ήταν σε σχήμα…καναπέ.

Λοιπόν, αρκετά με την καχυποψία, την πολύ σκέψη, το χρόνο που δεν θα έχεις και όλους αυτούς τους λόγους που ψάχνεις να βρεις για να μην το κάνεις. Απλά καν’το! Γιατί είμαι σίγουρος ότι ξέρεις ότι θα έχει πλάκα και ότι θα περάσεις καλά. Ακούς Μπάρλα? Πήρες και καινούργιο καναπέ…



Print Page

Monday, October 15, 2007

Πες μου τι είσαι...

Πάνω από όλα είμαι υπεύθυνος





Στη δουλειά, έχουμε χάσει τη μπάλα τελείως, εμείς είμαστε στο αεροδρόμιο και αυτή (η μπάλα) βρίσκεται στο Miami στην Αμερική και χοροπηδάει μόνη της, οπότε και ο καθένας μας κάνει ότι θέλει, κανείς δε ρωτάει κανέναν, πολύ ωραία φάση αν ρωτάτε εμένα, τώρα πια πάω στη δουλειά μόνο πρωϊ, πάνε και τα opening και τα afternoon και τα closing και όλα. Γιατί; Γιατί έτσι μου αρέσει. ‘Μόνο μια απαίτηση έχω’ είπα στους διευθυντές, ’να μου πείτε τι είμαι...’Δε σου λέμε για να μη στεναχωρηθείς’ απάντησαν αυτοί και το κλείσαμε εκεί το θέμα.


Σίγουρα δεν είμαι ο γιος του coca cola (έχω πιει τρεις σήμερα) ...

Εδώ στην Αργυρούπολη, στο Texas της Αθήνας, έχουν αρχίσει να σκάνε και οι πρώτοι λογαριασμοί, ΔΕΗ, κοινόχρηστα, η Wind που θέλει κάθε μήνα να την πληρώνεις, η πιστωτική κτλ κτλ, οπότε και εγώ έχω αρχίσει και αγχώνομαι, ωστόσο το ήξερα ότι θα έρθει αυτή η στιγμή και προσπαθώ να το παίξω cool, ότι και καλά δε τρέχει τίποτα, ότι ακόμα είμαστε νέοι, ότι πάμε έξω, βλέπουμε τους φίλους μας, τα αξιοθέατα, ότι όλα είναι εντάξει. Μέχρι που μου χτύπησε η σπιτονοικοκυρά και μου είπε ότι θα βάλουμε πετρέλαιο αυτή την εβδομάδα οπότε της είπα και εγώ να μου δώσει ένα λεπτό να πάρω τους διευθυντές μου τηλέφωνο. ΄Για πιο λόγο;’ με ρώτησε. ‘Πρέπει να ξανα ανοίξουμε μια κουβέντα που αφήσαμε στη μέση’ της απάντησα, της έκλεισα την πόρτα και δεν της ξανα άνοιξα ποτέ ποτέ ποτέ....


Χαλαρώστε. Βρήκα τι είμαι. Είμαι ένας blogger!



Παγκόσμια μέρα κινητοποίησης των bloggers για το περιβάλλον σήμερα και κάθε blogger που σέβεται τον εαυτόν του πρέπει να γράψει ένα άρθρο σχετικά με το περιβάλλον. Το περιβάλλον... Αχ.... το περιβάλλον. Το περιβάλλον, αυτός ο άγνωστος! Περιβάλλον είναι ο γύρος της Αρβανιτιάς στο Ναύπλιο, το σπίτι του Μάγκουρα στο Κιατο, το λιμάνι της Ναυπάκτου, το χωριό του πατέρα μου, ο Εύηνος ποταμός, ο ήλιος ο ηλιάτορας, το camping της Αντίπαρου, το ηλιοβασίλεμα, το χώμα, η βροχή, το χιόνι, χριστέ μου δεν είμαι ούτε blogger, επιτέλους τι είμαι, μήπως είμαι ένα τίποτα, μια κουκίδα στο χάρτη χαμένη, ένας θεός ξέρει τελικά τι είμαι.



Από την άλλη ένα τραγούδι λέει: ‘Μην αγχώνεστε αν δε ξέρετε τι θέλετε να κάνετε με τη ζωή σας... Οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι που γνώρισα ήταν σαράντα ετών και ακόμα δεν ήξεραν...’

Είμαι και γαμώ τα παιδιά. Αυτό είμαι. Και σε όποιον αρέσει. Σε όποιον δεν αρέσει να πάει να γράψει στα blog του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Να τον δείξει και η τηλεόραση! Εμείς έχουμε και δουλειές να κάνουμε. Να πάμε σινεμά ας πούμε! Έλα φιλούρες!

Η Eκδίκηση Tου Φίκου

Παγκόσμια Ημέρα Κινητοποίησης των Bloggers (Blog Action Day) για το περιβάλλον η σημερινή. Που σημαίνει ότι σήμερα κάθε blog που σέβεται το περιβάλλον (και τον εαυτό του) θα αναρτήσει και ένα σχετικό άρθρο.

Υπάρχει και εκτενές αφιέρωμα στον ΣΚΑΙ για αυτήν ακριβώς την πρωτοβουλία για όποιους ενδιαφέρονται, αλλά το χάσατε.

Ο Babouras, o Magouras και ο Lepouras φυσικά και δεν θα κάτσουν άπραγοι: Ο Babouras πίνει Mojito μόνο όταν ξέρει ότι ο δυόσμος έχει προέλθει από βιολογική καλλιέργεια σε θερμοκήπιο και οι δύο τελευταίοι το μόνο πράσινο που έχουν πατήσει είναι το χορτάρι των γηπέδων. Και αυτό αφού σιγουρευτήκαμε ότι ήταν πλαστικό (ο Magouras έβαλε και λίγο στο στόμα του για να επιβεβαιωθεί 100%)! Εγώ από την άλλη έχω κόψει και μερικές βερικοκιές με ένα πριόνι Husqvarna ΑΛΛΑ μόνο όταν η προσπάθεια που κατέβαλα με τον πατέρα μου να τις θεραπεύσουμε από την «αρρώστια» απέτυχε!

- “Τι έχει πατέρα το δέντρο και είναι έτσι?”

- “Είναι άρρωστο…”

- “Και τι έχει ακριβώς?”

- “Αρρώστια ρε Ηλία! Τι να έχει?”

Ήταν σοβαρά τα πράγματα λοιπόν…αρρώστια. Δεν γινόταν τίποτα πλέον. Έτσι τους δώσαμε ένα πρόωρο τέλος. Το πριόνι εκείνη την μέρα δεν χρειάστηκε λιπαντικό για την αλυσίδα. Τα δάκρυα μου έκαναν όλη την δουλειά...

Λοιπόν, εσείς όλοι που νομίζετε το πράσινο είναι διακοσμητικό και μόνο. Ακούστε καλά:

Ο ΦΙΚΟΣ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ!

Μπορεί να μην το πιστεύετε, μπορείτε να γελάτε αλλά όταν έρθει η ώρα θα σας κοπεί το γέλιο! Ο Φίκος (Ficus Lyrata) κατάγεται από την Κίνα και την τροπική Αφρική και μπορεί άνετα να φθάσει τα 7 μέτρα σε ύψος ενώ το κάθε φύλλο του να μετριέται στο 1 μέτρο. Δεν θα το δείτε κάπου έξω και αυτό γιατί απαγορεύεται η φύτευση του σε δημόσιους χώρους και πεζοδρόμια γιατί αναπτύσσει τόσο δυνατές ρίζες που σπάει το τσιμέντο και τις πεζοδρομιακές πλάκες λες και είναι φρυγανιές! Ο Άγγελος Γροντάς διάσημος φικο-λόγος(!) αναφέρει:

«Όταν είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου Ficus Lyrata είχα την εντύπωση ότι έβλεπα μια έκρηξη από φύλλα παγωμένα σε ένα στοπ καρέ στο χρόνο (πσσσς…). Τα μεγάλα σαρκώδη φύλλα του με σχήμα βιολιού το κάνουν να μοιάζει με κάτι εξωπραγματικό…». Τι λες να αισθάνθηκε φιλαράκο λοιπόν ο Άγγελος εκείνη την στιγμή?? Δέος, θαυμασμό? ΌΧΙ! Ο Άγγελος χέστηκε πάνω του…τώρα έχει εδψ και 5 χρόνια ένα φίκο στο σπίτι του και το φροντίζει. Κάτι σαν κατοικίδιο…και το έχει στο μπαλκόνι. Το καλοκαίρι κοιμάται με ανοιχτή την μπαλκονόπορτα λέει. «Ποιος να πλησιάσει? Αφού είναι ο Φίκος εκεί…» γελάει δυνατά…Ο Φίκος του έχει φθάσει τα 3,50μ ύψος και τα 2,20μ πλάτος. Αρρρρρργγγκκκκκκ!!!


Λοιπόν…για να μην τα πολυλογώ, έτσι και φθάσει η στιγμή και τα «πάρει» ο Φίκος, την φίκησες! Ένα από αυτά τα τεράστια σαρκώδη φύλλα θα σε αρπάξουν, θα σε τυλίξουν και θα σε κάνουν 3 μπουκιές. Όπως ακριβώς τυλίγει ο σουβλατζής σου το καλαμάκι με την πίτα…ούτε καν σώς δεν θα βάλει ρε μαύρε… Τι? Αποκλείεται ένα φυτό να κάνει κάτι τέτοιο?? Προφανώς και δεν έχεις δει το «Το Μαγαζάκι Του Τρόμου»…

Κατά τα άλλα συνεχίστε εσείς οι υπόλοιποι να ρυπαίνετε και να καταστρέφετε το πράσινο. Θα έρθει η σειρά σας…και αν όχι η δικιά σας, των παιδιών σας, των εγγονιών σας! Σε κάποιον στο μέλλον θα αναγνωρίσει ο Φίκος την μούρη σας και θα πληρώσει…



Print Page

Wednesday, October 10, 2007

Βαθιές ανάσες...

O Timbaland είναι αυτή την στιγμή ο Φοίβος της Αμερικής. Nely Furtado, Justin Timberlake, 50 Cent όλοι τα λένε σε λίγο Timbaland rythm…Έχετε ακούσει το «The Way I are»? Άπαιχτο...

Μπάρλα, θα πεθάνεις αργά και βασανιστικά....θα το απολαύσω φίλε μου, δεν θα γίνει μία και έξω.

Εχω φάει κόλλημα. Τέρμα. Μου εξηγεί κάποιος πως γίνεται να είναι σπονσορας στο Truck Festival 2007 (αγώνας με νταλίκες), η SuperFast Ferries και η Blue Star Ferries?? Ξέρω, δεν μας απασχολεί, δεν μας νοιάζει, άσχετο, αλλά ρε παιδί μου...γιατί? Mε τρώει. Είναι δυαντό π.χ να γίνουν τα Pampers χορηγοί στον 21ο Πανελλήνιο διαγωνισμό ψαρέματος? Λέω...γίνεται? Με τι σλόγκαν? Για την ακράτεια της τσιπούρας? Άσχετο ρε παιδί μου... Τι εκπληκτική κίνηση marketing είναι αυτή? Πόσο μπροστά πάνε την διαφήμιση αυτοί των Ferries? Πολύ θα ήθελα να μου το εξηγήσει κάποιος από αυτούς. Είμαι σίγουρος ότι το σχέδιο είναι μεγαλοφυές. Απ’ότι είδα ήταν και πέρσι χορηγοί. Κάτι υπάρχει εκεί, κάποιος πετάει μελάνι στα μάτια για να καλύψει κάτι άλλο, να επωφεληθεί...χμμμ...θεωρίες συνομωσίας του Λέπουρα. Εκτός και αν ο γενικός διευθυντής της SuperFast Ferries του αρέσει να παίζει με φορηγάκια σπίτι του....

Μπάρλα, σκέφτομαι να σε περιλούσω με φέτα που σ’αρέσει κι΄όλας και να σε δέσω σ΄ένα δέντρο. Να κάτσω μετά να δω σε ποιά άλλα ζώα και ερπετά της φύσης αρέσει η φέτα....

Προχθές το πρωί μια γυνάικα-αγελάδα ουρλιαζε στο πίσω μέρος του σπιτιού μου: «Κατερίνααααααααα, πάλι στο διαδίκτυο(!) είσαι?? Πωπωπωωω, δεν τολμω να πιάσω το τηλέφωνο, δεν μπορω να τηλεφωνήσω!! Κατερινα, λογικέψου...(άντε γαμ...σου σκέφτηκα εγώ αυθόρμητα) στο διαδίκτυο όλη μέρα?? Τι κατάσταση είναι αυτή?? Κατερίναααα, μ’ακούς παιδί μου που σου μιλάω???? Κατερίνα, πρόσεξε κακομοίρα...μην έρθει μεγάλος ο λογαριασμός του ΟΤΕ (όχι καλέ μάνααα, μπάινω με username: free και password: free μπορούσε κάλιστα να απαντήσει η Κατερίνα σε εκείνο το σημείο..) θα σε σκοτώσω!! Τι δουλειά έιναι αυτή μπορείς να μου πείς??? ΚΑΑΑΤΤΤΕΕΕΡΙΝΝΝΝΑΑΑΑΑΑ!!»

Το τελευτάιο ήταν και το τελικό χτύπημα που με έκανε να σηκωθώ από το κρεβάτι...ρε πούστη μου, και εμένα μου φώναζαν να μαζευτώ απ’το δρόμο μικρός. Να αφήσω το εφτάπετρο, το ποδήλατο, το πατίνι, το ποδόσφαιρο και να μαζευτώ. Τουλάχιστον εγώ ήμουν ένα υγιές, κοινωνικάτατο, ενεργό και προπάντον ανέξοδο βλαμμένο. Με αμολάς και έρχεσαι με μαζεύεις το βράδυ. Εξουθενωμένος και με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Κοιμάμαι και αμέσως. Η Κατερίνα το μαλ....σμένο, είναι στο διαδίκτυο που λεέι και η μάνα της όλη μέρα και μιλάει με τον Θανάση19 από Πετρούπολη που πολύ πιθανόν να είναι ο Δημήτρης42 που γουστάρει τις μικρές. Και ταυτόχρονα η Κατερίνα στέλνει 7 μηνυματα το λεπτό στην κολλητή της που είναι φροντιστήριο και απέναντι της κάθεται ο Πασχάλης που μετά τα χθεσινά δεν της δίνει σημασία και δεν ξέρει τι να κάνει.
Και τέλοσπάντον μπορω να μάθω τι σκατά κάνει η Κατερίνα σπίτι της πρωι-πρωι καθημερινή?? Δεν πάει σχολείο κανένας σε αυτήν χώρα πλέονν???

Μπάρλα, σκέφτομαι παράλληλα να φτιάξω και άλλο ένα blog, όπως το http://www.iwantbarlasdead.blogspot.com όπου θα μπορεί να γράφουν όλοι το πόσο καλό θα κάνει στην κοινωνία αν σε σκοτώναμε...
Μην κάνετε κλικ, δεν δουλεύει. Πρέπει να μαζέψω υλικό πρωτά να βάλω...όπως φωτογραφίες από το κρανίο του Μπάρλα.

Τελυταία κάνω την «Ασκησή της Νυχτερίδας»: Ποδόσφαιρο και προπονήσεις βόλει μετά τις 22:30 το βράδυ. Ένα Σάββατο κάναμε μόνο στις 16:30 προπόνηση και δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου. Με ενοχλούσε το φώς μάλλον. Γυρνάω σπίτι μου και μέχρι να κάνω μπάνιο κ.τ.λ πάει 03:00 η ώρα κάθε φορά. Σε λίγο θα κρεμιέμαι ανάποδα από το κάγκελο της τέντας και θα κοιμάμαι....


Πωπω Μπάρλα...ακούω το Μalo τωρα. Εκείνο το ισπανικό το τραγούδι...και μου θυμίζει εσένα ρε...και Malo-Malo-Malo-Maloeee reeeee Malo-Malo-Malo και ΔΙΝΕΙ ρε παιδί μου η γκόμενα, εκεί ακριβώς τρελαίνομαι!! Και φαντάζομαι να σε μαχαιρώνω, μια δυο, Μalo-Malo, και συνέχεια Malo-Malo και δώσε δώσε με το μαχαίρι και τσαααανκ- τσαααανκ το μαχαίρι και Malo-Malo εσύ...και eeee reeeee glentia




Print Page