Έχω κολλήσει με το youtube άσχημα. Πολύ άσχημα.

ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

Print Page

Χριστουγεννιάτικος Διαγωνισμός

Κάποτε υπήρχε ο Αγκαλίτσας:

#Να σε φωτίζει όταν έκλειναν τα φώτα
#Να σου κρατάει συντροφιά
#Να σε ζεσταίνει
#Για εκέινες τις κρύες νύχτες του χειμώνα...

ΤΩΡΑ

Επέστρεψε σε νέα βελτιωμένη interactive έκδοση:

#Με άπειρες φωνητικές λειτουργίες (επικοινωνια ακόμα και από το τηλέφωνο)
#Με εσωτερικό θερμοστάτη για ρύθμιση επιθυμητής θερμοκρασίας όταν τον αγκαλιάζετε
#Με δικό του σπίτι και αμάξι
#Με απεριόριστη μπαταρία για να μην σας εγκαταλείψει ποτέ
και το καλύτερο...
#Με sex button* που υπόσχεται αξέχαστες, καυτές, βαθιά ερωτικές νύχτες...

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην Ελλάδα εισήχθη ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ κομμάτι και διατίθεται κατ'αποκλειστικότητα από την Magouras Ltd. Το blog εξασφάλισε για εσάς τον "Αγκαλίτσας-Love Edition" και τον χαρίζει σε έναν από εσάς!!
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να γράψετε πως φαντάζεστε την αγκαλιά του...Αγκαλίτσα. Το πιο προτότυπο σχόλιο** (θα επιλεχθεί από τον ίδιο τον Magoura) θα κερδίσει τον "Αγκαλίτσας-Love Edition"!!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...με πολλές αγκαλιές!


* διατίθεται στην Love Edition μόνο.
** ο διαγωνισμός είναι ανοιχτός σε άντρες και γυναίκες άνω των 18.

Print Page

Timbaland ft. Keri Hilson- "The Way I Are"

Πιάστε λίγο ρυθμό...

Print Page

Back where we belong

Είσαι από την επαρχία και μένεις στην Αθήνα; Μαγκιά σου!

Πήγαμε και φάγαμε χτες το βράδυ στο υπόγειο του Μαραθωνίτη, paidakos, εγώ, ο Γιώργος, ο Λέπουρας, η Τζέλλα, η Κατερίνα, η Εμμανουέλλα, ο Γιάννης Νο1 και ο Γιάννης Νο2. Και εκεί που η Εμμανουέλλα έτρωγε το τρίτο τζατζίκι και η Τζέλλα έλεγε ιστορίες από τα παλιά τα χρόνια, τότε που μια φορά και ένα καιρό ο Λέπουρας είχε μεθύσει (ε όχι!) και έψαχνε το μπουφάν του, αλλά τελικά πήρε μια τσάντα κάποιου άλλου από το μαγαζί και έφυγε, και έτρεχε ο άλλος από πίσω από τον Λέπουρα, και πίσω από τον άλλο η Τζέλλα και πίσω από τη Τζέλλα όλη η υπόλοιπη παρέα κτλ κτλ, εκείνη τη στιγμή ακριβώς χτυπάει το κινητό μου. Το σηκώνω, μιλάω για λίγο και το κλείνω. Και μετά (και μετά, και μετά;) τι να δω! Τα φαγιά είχαν εξαφανιστεί! ‘Ρε μουνιά!’ φώναξα. Αλλά κανείς δεν απάντησε. Ήταν όλοι μπουκωμένοι! Δε τους ταΐζουν στην Κορινθία ήθελα να ‘ξερα; Κάτι τέτοια βλέπουν οι Αθηναίοι και δε μας θέλουν στην πρωτεύουσα! Ο Μαραθωνίτης από την άλλη, μας θέλει. Και πολύ μάλιστα. Και εμείς όμως τον θέλουμε. Πειράζει;

Είσαι από την Αθήνα και ζεις στην επαρχία; Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές!

Στο κινητό ήταν ο σειρούλας ο cool-tzakos, ήταν (λέει) στην Κω, που τον στείλανε για να κάνει έναν έλεγχο σε μια τράπεζα εκεί, τώρα τι έλεγχο δε πολύ κατάλαβα, κάτι για καΐκια μου έλεγε εμένα πάντως, που περνάνε από μπροστά του και για κύματα που σκάνε στην πόρτα του και για κάτι καφέδες και τσιγάρα, γενικά δεν κατάλαβα τίποτα. Οπότε πήρα τον άλλο τον σειρούλα, τον όχι-και-τόσο-cool-Θοδωρή, που ζει στο Αγρίνιο, παρένθεση σύντομα θα εκδώσουμε και το Αγρινόραμα, θα είναι ο πιο ενημερωμένος οδηγός της πόλης, της πουτάνας θα γίνει, κλείνει η παρένθεση, για να μου εξηγήσει. Και μου εξήγησε. ‘Πρέπει να βρεθούμε με τον Τζάκο επειγόντως’ μου είπε. ‘Χάνουμε, μαλάκα, χάνουμε!’

A hug is NOT always welcome! It depends of the place and the time! OK?

Στη δουλειά ψώνισε ένα παλικάρι (λέμε τώρα, εξηγώ παρακάτω) κάτι γυαλιά, οπότε εγώ ζήτησα κάρτα επιβίβασης, χτύπησα το γυαλάκι (στην ταμειακή) και τον ρώτησα: Έχετε ξαναπάει Μαδρίτη;’ (Ερώτηση: βρίσκετε εσείς κάποιο υπονοούμενο; Στείλτε AIRPORT κενό και την απάντησή σας στο 6969 και κερδίστε! ). ‘Όχι’ μου απάντησε, ‘μόνο Βαρκελώνη’. ‘Και εγώ μόνο Βαρκελώνη, γι’ αυτό σας ρώτησα αν είχατε πάει να μου λέγατε αν είναι ωραία και στη Μαδρίτη, γιατί το σκέφτομαι να πάω’ του απάντησα (Σημείωση: παρατηρήστε ότι του μιλάω στον πληθυντικό!). ΚΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟΣ; Ντρέπομαι τώρα. ΜΟΥ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ: ‘Να πας, θα σου αρέσει…Πιο πολύ από τη Βαρκελώνη…’ Παγωτό. ΕΓΩ, ΛΕΩ, ΕΜΕΙΝΑ ΠΑΓΩΤΟ!

Print Page

The Last Goodnight - Pictures of you

Print Page

Όχι πια φίλοι, μόνο δουλειά!

Τρέξε Λόλα τρέξε!

Στη δουλειά εδώ και ένα μήνα τρέχω σαν το Βέγγο, και αυτό δεν το εννοώ μεταφορικά, το εννοώ κυριολεκτικά, τρέχω πως το λένε, από τη μία άκρη του αεροδρομίου στην άλλη, και πάλι πίσω, και ξανά, και ένα, και δύο, και τρία, και ξανά, έχω χάσει τουλάχιστον τέσσερα κιλά, τρία πακέτα τσιγάρα, δύο ντοσιέ (το ένα με τις άδειες των παιδιών, αλλά ευτυχώς το βρήκα, μου το βρήκε η Παναγιώτα η καθαρίστρια, ουφ) και καμιά σαρανταριά στυλό. Και στο τέλος της μέρας παίρνω το λεωφορείο και πάω σπίτι μου. Και την επόμενη τρέχω πάλι. Από τη μια άκρη του αεροδρομίου στην άλλη, και πάλι πίσω, και ξανά, και ένα, και δύο, και τρία, και ξανά. Εν τω μεταξύ με έχουν μάθει όλοι, χαιρετάω τουλάχιστον εκατό άτομα τη φορά, εκτός από τους κεντρικούς ταμίες, πάνω στα γραφεία. Βλέπετε είναι εξυπνάκηδες. Τις προάλλες η Σοφία μου είπε να της πάω καφέ ‘πηγαινοέρχομαι που πηγαινοέρχομαι’ ‘Εγώ πηγαινοέρχομαι που πηγαινοέρχομαι’ της απάντησα, ‘εσύ όταν γαμιέσαι κουνιέσαι;’ Και αυτό, κυρίες και κύριοι ήταν το τέλος μιας υπέροχης φιλίας. Αλλά δεν πειράζει. Έτσι και αλλιώς δεν προλαβαίνω…

Η γενιά των χιλίων ευρώ

Εγώ (πελάτης): -Γεια σας
Αυτή (πωλήτρια): -Γεια σας
Εγώ (πελάτης): -Θα ήθελα μελάνια για ένα πολυμηχάνημα HP C4180
Αυτή (πωλήτρια): -Ωραία
Εγώ (πελάτης): -….
Εγώ (πελάτης): -Αυτό είναι το έγχρωμο;
Αυτή (πωλήτρια): -Ναι
Εγώ (πελάτης): -Ωραία
Αυτή (πωλήτρια): - …..
Εγώ (πελάτης): -Θα ήθελα και ένα μαύρο
Αυτή (πωλήτρια): -Αυτό είναι
Εγώ (πελάτης): -Αυτό δεν είναι το έγχρωμο;
Αυτή (πωλήτρια): -Ναι
Εγώ (πελάτης): -Ωραία
Αυτή (πωλήτρια): -…..
Εγώ (πελάτης): -Θα ήθελα και ένα μαύρο
Αυτή (πωλήτρια): -Ωραία…
Εγώ (πελάτης): -Κουρασμένη ε;
Αυτή (πωλήτρια): -Γάμησέ τα
Εγώ (πελάτης): -Με την ησυχία σου. Μόνο αν γίνεται, όσο θα περιμένω να κάτσω λίγο…

Ένα τσιγάρο ακόμα, ΜΕ ΑΚΟΥΣ;

Αυτή (επιβάτισσα, γνωστή και ως ‘την πρώτη αγάπη κανείς δεν ξεχνά’):Γιώργο;
Εγώ (υπεύθυνος, γνωστός και ως road runner):Άγνωστη Χ;
Αυτή (επιβάτισσα, γνωστή και ως ‘την πρώτη αγάπη κανείς δεν ξεχνά’):ΓΙΩΡΓΟ!
Εγώ (υπεύθυνος, γνωστός και ως road runner):Άγνωστη Χ!

Ματς-μουτς

Αυτή (επιβάτισσα, γνωστή και ως ‘την πρώτη αγάπη κανείς δεν ξεχνά’):Τί κάνεις εδώ;
Εγώ (υπεύθυνος, γνωστός και ως road runner):Εδώ δουλεύω! Εσύ τι κάνεις εδώ;
Αυτή (επιβάτισσα, γνωστή και ως ‘την πρώτη αγάπη κανείς δεν ξεχνά’):Ταξιδεύω για Κέρκυρα!
Εγώ (υπεύθυνος, γνωστός και ως road runner): Καλά είσαι ρε;
Αυτή (επιβάτισσα, γνωστή και ως ‘την πρώτη αγάπη κανείς δεν ξεχνά’): Μια χαρά. Εσύ καλά;
Εγώ (υπεύθυνος, γνωστός και ως road runner): Καλά και εγώ! Πάμε έξω να κάνουμε ένα τσιγάρο;
Αυτή (επιβάτισσα, γνωστή και ως ‘την πρώτη αγάπη κανείς δεν ξεχνά’): Πάμε ναι. Έχω πέντε λεπτά!
Εγώ (υπεύθυνος, γνωστός και ως road runner): Πέντε λεπτά; Καθόλου δεν άλλαξες Άγνωστη Χ!
Αυτή (επιβάτισσα, γνωστή και ως ‘την πρώτη αγάπη κανείς δεν ξεχνά’): Μπά… Μεγάλωσα…
Εγώ (υπεύθυνος, γνωστός και ως road runner): Δεν εννοούσα αυτό, αλλά δεν πειράζει…

Print Page

Ανάψτε όλοι τα φώτα σας!

Όλοι εσείς οι αμαρτωλοί, ανάψτε τα φώτα σας.

Οι καθηγητές στα σχολεία και στα πανεπιστήμια χωρίζονται σε δυο κατηγορίες ανάλογα με το πως βαθμολογούν τα γραπτά: Σε αυτούς που ξεκινούν από το μηδέν και για κάθε σωστή απάντηση προσθέτουν βαθμούς και σε αυτούς που ξεκινούν από το άριστα και για κάθε λάθος απάντηση αφαιρούν βαθμούς. Εξάιρεση αποτελούν αυτοί που ακολουθούν τη μέθοδο του ανεμιστήρα: ανοίγουν τον ανεμιστήρα, πετάνε τα γραπτά, και όσα κάθονται σωστά στο πάτωμα (προς τα πάνω) τα βαθμολογούν με άριστα, ενώ όσα κάθονται ανάποδα (προς τα κάτω) τα κόβουν. ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΡΙΟΛΗΔΕΣ!!!!


Όλοι εσέις οι εραστές, ανάψτε και εσείς τα φώτα σας.

Σε κάθε επιχέιρηση ή εταιρεία, υπάρχει τουλάχιστον ένα παράνομο ζευγάρι (ανάλογα με το μέγεθος της επιχειρήσης) και τουλάχιστον ένα ατόμο που γνωρίζει για αυτή την παράνομη σχέση. Το παράνομο ζευγάρι κωλύεται να δημοσιοποιήσει τι κάνει μόνο του μες στο σαλόνι του, είτε γιατί υπάρχει βέρα στη μέση, είτε λεπτή επαγγελματική σχέση (βλ. προϊστάμενος με υφιστάμενη). Το τρίτο άτομο ούτε αυτό το δημοσιοποιεί, είτε γιατί είναι καλό στο βάθος της ψυχής του, είτε γιατί δεν ξέρει σε ποιον να το πρωτοπεί. Μέχρι που η υφιστάμενη παίρνει προαγωγή και βρίσκει (που να το πει). ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ!

Και όλοι εσείς οι φονιάδες, ανάψτε και εσείς τα φώτα σας.

Η ψυχολογία λέει ότι όλα βρίσκονται μέσα στο κεφάλι μας και ότι ο (κάθε) άνθρωπος μπορεί να πετύχει σχεδόν όλα όσα ονειρεύεται αρκεί να ξεκολλήσει το γαμημένο το μυαλό του και να βάλει λιτούς και δεμένους προκειμένου να πραγματοποιήσει τους στόχους του. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ!

Τέλος, όλα εσείς τα παιδάκια, ανάψτε και εσείς τα φώτα σας.

Τα πάντα στη ζωή είναι θέμα επιλογών, ή αν θέλετε να μιλήσουμε και ΑΣΟΕΕίτικα, θέμα κόστους ευκαιρίας, με άλλα λόγια όπως και να επιλέξουμε να ξοδέψουμε το χρόνο μας, σίγουρα κάποια στιγμή θα το μετανοιώσουμε που δε τον ξοδέψαμε κάπως αλλιώς. Αυτές τις στιγμές καλό είναι να θυμόμαστε πως τελικά δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία πως ζούμε, γιατί στην τελική τι είναι η ζωή, μια θάλασσα και εμείς καπετανέοι, υγεία πάνω απ’ολα, εμείς να είμαστε καλά, ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ!

Print Page

Φριχτό ατύχημα...

Η Lisa Burnett , ετών 23 και κάτοικος του San Diego, επισκεπτόταν τα πεθερικά της, και πήγε στο γειτονικό σούπερ μάρκετ για ψώνια. Αρκετοί άνθρωποι την παρατήρησαν να κάθεται στο αυτοκίνητο της με κλειστά τα παράθυρα , κλειστά τα μάτια και με τα δυο της χέρια τοποθετημένα στο πίσω μέρος του κεφαλιού της (καλούσε τίποτα πνεύματα μήπως?). Ένας πελάτης που ήταν στο κατάστημα αρκετή ώρα ανησύχησε και πλησίασε το αυτοκίνητο. Παρατήρησε ότι τα μάτια της Lisa ήταν ανοιχτά , και φαινόταν πολύ περίεργη...

Ρώτησε αν ήταν καλά, και αυτή απάντησε ότι την πυροβόλησαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού (ποιός μπορεί να τα έχει βάλει μαζί της άραγε?) και ότι κρατούσε τον εγκέφαλο της για περισσότερο από μία ώρα ...(θεέ μου...)
O πελάτης κάλεσε ασθενοφόρο,του οποίου οι νοσοκόμοι αναγκάστηκαν να διαρρήξουν το αυτοκίνητο, γιατί οι πόρτες ήταν κλειδωμένες και η Lisa δεν απομάκρυνε τα χέρια της από το κεφάλι της (τι μπορούσε να χυθεί δεν μπορώ να καταλάβω...). Όταν επιτέλους κατάφεραν να μπούν στο αυτοκίνητο, ανακάλυψαν ότι η Lisa είχε ένα κομμάτι ζύμης, στο πίσω μέρος του κεφαλιού της...Ένα μεταλλικό κουτί ζύμης Pillsburry για μπισκότα , είχε εκραγεί εξαιτίας της ζέστης , δημιουργώντας δυνατό θόρυβο που ακούστηκε σαν πυροβολισμός και ένα κομμάτι ζύμης την χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού της...(μην γελάτε, ήταν η "ζύμη του διαβόλου"). .
Όταν προσπάθησε να δει τι ήταν , έπιασε το κομμάτι ζύμης και νόμισε ότι ήταν ο εγκέφαλος της (ουδέν σχόλιο). Αρχικά λιποθύμησε (όχι Lisa, κράταααα!!), αλλά συνήλθε γρήγορα και προσπάθησε να "κρατήσει" τον εγκέφαλο της τουλάχιστον για μια ώρα μέχρι κάποιος να την προσέξει και να την πλησιάσει για να της προσφέρει βοήθεια.
Η Lisa είναι ξανθιά...

Print Page