»

Wednesday, February 25, 2009

Σήμερα θα μιλήσουν οι αριθμοί!

Το Seatle Grey Hospital βγήκε 12ο ανάμεσα στα εκπαιδευτικά νοσοκομεία της χώρας!




Αυτή είναι ζωή σειρούλες, αυτή που κάνουν στο Grey's anatomy και όχι αυτή που κάνουμε εμείς εδώ στο Griehenland. Στο εν λόγω σήριαλ ο ένας έχει πάρει τον άλλο, όλοι είναι σχιζοφρενείς, μόνο το πριόνι τους λείπει, και το κυριότερο, που και που σώζουν και καμοιά ζωή. Μόνο που ακόμα και στον παράδεισο υπάρζουν προβλημάτα. Ωστόσο, και όπως με δίδαξε το επεισόδιο που είδα χτες γι'αυτό η ζωή είναι πολύ ωραία. Γιατί αν δεν υπήρχαν προβλήματα η ζωή θα ήταν βαρετή, πολύ βαρετή, λέει. Ξέρετε τι προβλήματα εννοώ. Να τον πάρω, να μην τον πάρω, να με πάρει, να μη με πάρει, να γίνω καρδιοχειρούργος ή δερματολόγος, να πάρω τον τάδε δονητή ή τον άλλο κτλ. Για τα άλλα προβλημάτα, τα κλασικά, ξέρετε, οικονομικά κτλ, ούτε λόγος. Όχι 12ο, κανονικά 120ο θα έπρεπε να έχει βγει το Seatle. Η σειρά ωστόσο τα σπάει. But this is another story!



Στη δουλειά σήμερα ήμουν 5άρι.



Σε κοινά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι πήγα στη δουλειά στις 05:00 τα ξημερωμάτα και ότι ξύπνησα στις 03:30, ότι δηλαδή κοιμήθηκα δυο ώρες. (Είπαμε, έβλεπα Grey's μέχρι τη 01:00). Ωστόσο κάπου κατά τις έντεκα θυμήθηκα ότι στο στρατό είχα υποσχεθεί στον εαυτόν μου να μη χάσω τον ύπνο μου και να μη πεινάσω για κανένα πούστη, ποτέ και για κανένα λόγο. Οπότε και για να δεσμευτώ κιόλας, δεσμεύομαι πάλι σειρούλες, για τα μάτια σας μόνο. ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΧΑΣΩ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΠΕΙΝΑΣΩ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΥΣΤΗ! Ξέρετε πότε τα σκεφτόμουνα όλα αυτά έτσι; Την ώρα του meeting!


Ένα meeting την εβδομάδα, φέρνει το Seatle Grey Hospital πιο κοντά μου φαίνεται.




Δε θα σας πω αυτή τη φορά τι έγινε, θα σας πω μόνο ότι υπήρξαν πολλές φωνές, πολλά 'what we have here is a failure to communicate', αρκετές απόπειρες για παραίτηση, ακόμα περισσότερες απειλές για απολύσεις, ένας διευθυντής που έκλαιγε, μια διευθύντρια που τσίριζε, και το κινητό μου που δονείτο ΚΑΘ'ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟY MEETING ΣΤΗ ΤΣΕΠΗ ΜΟΥ! Επίσης μάθαμε πολλά πράγματα, όπως ότι αν φέρεσαι σα ζώο, τότε είσαι, ότι τα τασάκια πετάνε με τη κατάλληλη ώθηση και ότι τα σοκολατάκια στο γραφείο του διευθυντή μας έχουν λήξει από τον δωδέκατο του 2008. Αυτό το τελευταίο το ανακάλυψα εγώ. Εκεί που γινόταν της πουτάνας πήρα να φάω ένα σοκολατάκι 'Τα σοκολατάκια σας έχουν λήξει από τον δωδέκατο του 2008' είπα. Και τότε ήταν που ένα τασάκι πέταξε. Προς το μέρος μου. Αλλά το απέφυγα. Το σοκολατάκι ωστόσο, το είχα ήδη φάει. Seatle Grey Hospital μια από αυτές τις ημέρες, θα έρθω κρατώντας ανθοδέσμη, να δω τι προτιμάς, δεσμό ή τρίτη δέσμη (Δεληβοριάς); Ε; Τι προτιμάς ε; Σε σένα μιλάω Seatle! Ακούει το 14; Άει στο διάολο πια! Επίσης δεσμεύομαι να μη χάσω το χιούμορ μου ποτέ και για κανένα πούστη! Και για κανένα τασάκι!


Ποσότητα Vs Ποιότητας τώρα.


Ήταν πολλοί οι βάζελοι που πέταξαν για Ισπανία σήμερα, ωστόσο τζάμπα μάγκες μου φάνηκαν εμένα, ήταν πολύ σένιοι σειρούλες, σα να πήγαιναν διακοπές και όχι για να τα σπάσουν. 'Να είναι χειμώνας, Τρίτη και να αράζεις στον ήλιο με μπύρες και να βλέπεις δελφίνια στη Valencia... Αυτό είναι ευτυχία...' μου έστειλε ο βάζελος μικρός Γιαννάκης στο κινητό μου την ώρα του meeting και ήταν τότε που μαζί με το τασάκι μου ήρθαν και ένα κάρο απαντήσεις στο κεφάλι μου, όλες αντάξιες της παιδείας μου αλλά και της γενικότερης κατάστασής μου σήμερα. 'Τράβα γαμήσου παλιό καριόλη' του έστειλα τελικά, αν και θα μπορούσα να του στείλω και άλλα πολλά μηνύματα όπως 'Seatle που σου χρειάζεται' 'για όλα τα υπόλοιπα υπάρχει η mastercard' 'Είσαι τουλάχιστον προκλητικός' 'αν φάει κάποιος σοκολατάκι που έχει λήξει, τι παθαίνει;΄κτλ κτλ. Πάω να κοιμηθώ. Και στα δικά σας οι λεύτερες. Το βράδυ θα συνεχίσω να βλέπω grey's. Εσείς;


3 σχόλια:

Lepouras said...

Δεν παρακολουθώ Grey`s αλλά σκέφτηκα ότι μια καλή εξέλιξη στο σίριαλ θα ήταν να αρχίζουν να ¨παίρνονται¨ και με τους ασθενείς. Και με τα χειρουργικά και λοιπά ιατρικά εργαλεία να γίνεται και kinky φάση...εκεί να δεις τηλεθεάσεις...

Tanila said...

Εμείς ΔΕ θα πάθουμε τσιρλιό.

Babouras said...

Εσείς ΕΙΣΤΕ βαρετοί τύποι! Εμείς ζούμε μέσα στην περιπέτεια!