Φωτογραφία Νο1: Στο σχολείο ξεκινάνε όλα!
Στο σχολείο, καπνίζαμε πίσω από το σχολείο (!), έξω, ωστόσο δεν ήταν πάντα έτσι. Αρχικά καπνίζαμε στο λεβητοστάσιο, το οποίο δεν ήταν ακριβώς λεβητοστάσιο, ήταν κάτι σα καλύβα, χωρίς πόρτα, που είχε μέσα το λέβητα. Εμείς λοιπόν, μπαίναμε μέσα στην καλύβα, καθόμασταν πάνω στο λέβητα και καπνίζαμε, πράγμα μάλλον επικίνδυνο τώρα που το σκέφτομαι, πολύ cool όμως όταν το κάναμε. Μέχρι μια μέρα τουλάχιστον, που εκεί που καθόμουνα, πάνω στο λέβητα πάντα, πρόσεξα μια βρύση στην άκρη, που όμως ήταν γυρισμένη ανάποδα, κοίταγε δηλαδή προς τα πάνω. Μη με ρωτήσετε γιατί, αλλά εγώ την άνοιξα λίγο και ήταν τότε που πλημμύρισε το λεβητοστάσιο-καλύβα πολύ και πεταχτήκαμε όλοι σαν τα ποντίκια και ήταν και τότε που μπήκε πόρτα και από τότε καπνίζαμε έξω. Για λίγο δηλαδή, γιατί όταν πιάσανε τα κρύα αρχίζαμε να πηγαίνουμε στις τουαλέτες, σταμάτησαν όμως να κατουράνε τα γυμνασιάκα, φοβόντουσαν, λέει, μη τα τρυπήσουμε με καμοιά από τις σύριγγες μας (!), οπότε και έγινε της πουτάνας, που τα μικρα άρχισαν να κατουριούνται πάνω τους, και από τότε ξανα αρχίσαμε να καπνίζουμε έξω. Στα μεγάλα κρύα ωστόσο, καπνίζαμε στην τάξη, ωστόσο πετάγαμε τα τσιγάρα από το παράθυρο, και λερώναμε το φιατάκι της φιλόλογου, που το πάρκαρε από κάτω, και είχε και θέμα με την καθαριότητα, με αποτέλεσμα να τα πάρει και αυτή και να γίνει της πουτάνας πάλι και για άλλη μια φορά να πρέπει να πηγαίνουμε έξω για να καπνίσουμε.
Ιδού! (Έτσι γράφεται το ιδού αλήθεια;)
Άλλα νέα: Γέννησε ο Σειρούλας Θοδωρής χτές, δηλαδή δε γέννησε αυτός ακριβώς, η Όλγα γέννησε η γυναίκα του, ωστόσο ο Θοδωρής κλαίει non stop από τότε, ‘πρέπει να σοβαρευτείς λίγο σειρούλα’ του είπα, ‘έγινες πατέρας τώρα, δε γίνεται να μιξοκλαίς σαν κυρία συνέχεια’ συνέχισα, αλλά αυτός κλαίει ακόμα, κοριτσάκι κάναμε αν δε σας το είπα, ναι, θα πάω αύριο να τη δω από κοντά και να της πω όλη την αλήθεια, ότι δηλαδή ο θείος Γιώργος είναι ο μόνος έξυπνος στην παρέα, ο πατέρας της και ο θείος τζάκος είναι απλοί κομπάρσοι και εμένα να αγαπάει μόνο γιατί εγώ δεν κλαίω σα γυναικούλα. Επίσης θα της πω οτι εκείνο το βράδυ στην Ορεστειάδα, εγώ δεν ήθελα να πιω, οι άλλοι δύο με παρασύρανε γι αυτό και μας γράψανε οι εφημερίδες, και φάγαμε και πεντακόσιες μέρες φυλακή, each, εγώ δεν φταίω τίποτα, εγώ είμαι καλό παιδί.
Και ας με λένε οι συμμαθητές μου μαλάκα που άνοιξα εκείνη τη βρύση!
Καθρεφτάκιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!
