Τσάκ, ο ένας, ο Θεός!

O Chuck Norris είναι ο μοναδικός που σύνδεσε το USB με το USA.

Print Page

Πάντα θα υπάρχει ένας φούρνος δίπλα σου... Ευτυχώς!

Όταν ζεσταίνω το φαγητό στο φούρνο (μικροκυμάτων), βάζω και ψωμί μαζί, μ'αρέσει πολύ η μυρωδιά του ζεστού ψωμιού, νομίζω ότι έχω φούρνο και ότι το έχω φτιάξει εγώ (το ψωμάκι), όπως στα χωριά, και νοιώθω πολύ ωραία, μέχρι που κάθομαι να φάω και το κολόψωμο καίει και τελικά τρώω το φαγητό μου χωρίς, δηλαδή τρώω ΛΙΓΟΤΕΡΟ απ' ότι θα μπορούσα να φάω, πράγμα που αν το δεις λίγο πιο ανοιχτόμυαλα, είναι το ίδιο με το να μένω νηστικός...

Συνάντησα τον Καρακού σήμερα λοιπόν, τον πρώην συνάδελφο από τρεις δουλειές πριν, στο φούρνο που δουλεύει τώρα πια, από τις boutique στους φούρνους, τι καλά, αν και τις είδα εγώ τις τυρόπιτες, ήταν στημένες ανά χρώμα, light to dark, που λέγαμε και τότε, να ξέρετε κάτι παρεμπιπτόντως, το όνειρο του κάθε κακομοίρη που έχει δουλέψει σε μαγαζιά με ρούχα για καιρό, είναι να δουλέψει σε ένα φούρνο! Ούτε χρώματα, ούτε sizes, ούτε εκπτώσεις, ούτε μαλάκες πελάτες, ούτε τίποτα σου λέει στους φούρνους. Επιπλέον, στο φούρνο αν πεινάσεις, έχεις πολλά φαγιά από τα οποία μπορείς να τσιμπήσεις κάτι, ενώ στη boutique να φας τι, τα πουκάμισα ή τα μπλουζάκια; Εν κατακλείδι ένας φούρναρης δεν πεινάει ποτέ, ενώ ένας ρουχαλάς πεινάει ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!

Εννοείται ότι και εγώ ονειρεύομαι να δουλέψω κάποτε σε φούρνο για όλους τους παραπάνω λόγους. Και σε σινεμά όμως θέλω να δουλέψω για να βλέπω τσάμπα ταινίες. Και σε μπαρ για να είμαι κάθε βράδυ έξω. Και σε μπυραρία στη Βαρκελώνη για είναι κάθε βράδυ στη Βαρκελώνη. Και σε γυμναστήριο για να λέω ότι πάω γυμναστήριο ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Και στη Seat, επίσης στη Βαρκελώνη δε θυμάμαι γιατί όμως. Στην ιχθυόσκαλα also για να έχω όλη τη μέρα δική μου. Και στα διόδια για να γνωρίζω κόσμο. Και αστροναύτης εννοείται για να βλέπω τον κόσμο από ψηλά. Και τώρα που το σκέφτομαι γιατί όχι και ναύτης σκέτο, αλλά σε κρουαζιερόπλοιο. Και συγγραφέας κτλ κτλ...

Μόλις συνειδητοποίησα γιατί μέσα στα τελευταία εφτά χρόνια έχω αλλάξει τέσσερις δουλειές... Αστροναύτης μπορώ να γίνω ακόμα ή υπάρχει όριο ηλικίας; Για τη Seat δε ρωτάω είμαι σίγουρος ότι εκεί θα καταλήξω... Σας γράφει ο μελλοντικός σχεδιαστής του Ibiza να ξέρετε. Φτάνει μόνο τα κεντρικά της Seat να είναι όντως στη Βαρκελώνη. Και στη Βαρκελώνη να έχει φούρνους... Αλλιώς δεν πάω.

Print Page

Μαζί τα φάγαμε...

Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό, ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.



Στην πρωτη γραμμη διεκρινα τον Μακη, δεν ξερω τι δουλεια κανει, τοσα χρονια συνδικαλιστη τον ξερω.

Διπλα του η ξαδερφη μου η Μαρθα από τα 37 της συνταξιουχος, γιατι ειχε κλεισει 15ετία στον Ευαγγελισμο με ανηλικο τεκνο.

Μαζι της η φιλη της η Στέλα, που 30 χρονια τωρα επαιρνε συνταξη σαν αγαμη θυγατερα.

Παραδιπλα ο Σταθης, η εθελουσια από τον ΟΤΕ του ειχε αποφερει 120.000 ευρω και τωρα αγωνιζοταν στο ψαρεμα.

Μαζι και ο Κωστας 46 χρονων, πυροσβεστης, που εχει καταθεσει εδώ και ένα μηνα τα χαρτια του για συνταξη (ειχε προλαβει να κατοχυρωσει, λεει) και περιμενει και καποιο χοντρο εφαπαξ.

Διπλα τους ο θειος μου, δεξιος από σοι, που κατεβαινει σε πορειες μονο όταν ηταν το ΠΑΣΟΚ κυβερνηση.
Και από κοντα τα δυο αδερφια: ο Στελιος, που του ειχε βαλει το κομμα τα 2 παιδια στο Δημοσιο, και ο Γρηγορης, που επαιρνε τα εργα του Δημου υπερτιμολογημενα λογω γνωριμιων.

Πισω, στην δευτερη σειρα, ακολουθουσε ο Γιαννης, πατερας: εδώ και κατι μηνες εκανε εξασκηση του νεου νομου περι αδειας και του πατερα στο Δημοσιο, αγκαλια με την γυναικα του την Μαρω, που με τρεις γεννες ειχε να πατησει στην δουλεια της 3 χρονια.

Και από κοντα ο Μιχαλης. Εργολαβος με συνεργειο 27 ανασφαλιστους αλλοδαπους και 3 ελληνες..

Στα δεξια τους ο Λακης: φοιτητης ετων 32, παρεα με τον Γιωργο, γιατρο, τον επονομαζομενο και "ταχυδρομο" από τα φακελακια.

Μαζι τους και ο Θοδωρος, γιατρος του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικο του ιατρειο δεν εκοβε ποτε του αποδειξεις, με τον Κυριακο της Εφοριας, που δεν ειχε δει ποτε του παραβαση τα τελευταια 6 χρονια...

Και φυσικα δεν θα ελειπε και ο Βασιλης, λιμενικος, πρωτος ταβλαδορος στο τελωνειο.

Να και ο Μηνάς, που ειχε ξεχασει ποτε εκοψε το τελευταιο του τιμολογιο, μαζι με τον Ορεστη επιδοτουμενο χρονια αγροτη, που δεν ηξερε πού ηταν τα χτηματα του.

Ολοι μαζι με αλλους τοσους σηκωσαν τα χερια ψηλα και με σφιγμενες τις γροθιες βροντοφωναξαν,

"Κατω τα χερια από τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !"

Ο Στεφανος, αδερφικος μου φιλος, ανεργος οικοδομος με κοιταξε με γουρλωμενα ματια:
"-Ρε, Κωστα, εμεις εδώ τι κανουμε?"
Ελα, ντε! Βρε, μηπως τελικα "μαζι τα φαγαμε?"...
 

Μού ήρθε με mail και ξέρω ότι ισχύει για πολλούς από αυτούς που φωνάζουν κατά των μέτρων...

Ως γνωστόν η μνήμη του Έλληνα είναι ελαφρώς καλύτερη από του χρυσόψαρου. Ξεχνάει...και επιπλέον τα δικά του "βολέματα" στο παρελθόν τα έχει "παραγράψει" μέσα του. Και αν τυχόν και τον ρωτήσεις σου λέει τα εξής:

- "Εγώ?? Που δούλευα επί 35 χρόνια σερί (ξέρεις κανέναν που να δουλεύει με διαλείματα?) και τώρα πάνε να μου φάνε τη σύνταξη??" (εγώ άλλο ρώτησα: Πως μπήκες στη δουλειά...).

- "Αυτά που λες δεν είναι κάτι που έχει σημασία. Εγώ, τι είμαι? Ένας μικρός υπαλληλάκος/συμβασιούχος(επί σειρά ετών...)/συνταξιούχος/υπεργολάβος δημοσίου (στην Ελλάδα αυτό άνετα μπορούσε να θεσμοθετηθεί και ως επάγγελμα). Σημασία έχει που πήγαν τα χοντρά λεφτά!" (Συμφωνώ. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν γύρω στα 5εκ."μικροί" σαν και σένα. Συν οι "χοντροί". Ααα, και "χοντρά" για άλλους που φωνάζεις, είναι και τα δικά σου για άλλους που δεν είχαν ποτέ τις "άκρες". Άσχετα που θα το ήθελαν πολύ...).

-"Τι? Και τώρα εγώ φταίω δηλαδή για την κατάσταση αυτή? Αυτό είναι το σύστημα...που φτιάξανε αυτοί!" (Τρώγανε όλοι, βολεύονταν οι διπλανοί, ε...βολεύτηκες και εσύ, αλλά δεν φταίς γιατί δεν το έφτιαξες εσύ αυτό το τέρας. Απλά μόνο που το εκμεταλλεύτηκες...ΤΟΣΟ κακό είναι θα μου πείς πάλι ε?)

Ο πατέρας μου φωνάζει ότι πέρασε όλη τη ζωή αδικημένος στον ΟΤΕ (έδωσε εξετάσεις και μπήκε) λόγω πολιτικών συμφερόντων (ΝΔ αυτός, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επι το πλείστον) και έχει δίκιο. Το είδα και εγώ να συμβαίνει. Τι θα έκανε όμως αν ήταν η ΝΔ πάνω και ξαφνικά του πρόσφεραν καλύτερες θέσεις οι "ομο-ιδεάτες" του? Οι περισσότεροι θα την έπαιρναν και θα έλεγαν στον εαυτό τους "Γιατί να μην τη πάρω? Μήπως δεν την αξίζω?? Είναι καλύτεροι όλοι αυτοί οι άχρηστοι (βλέπε ΠΑΣΟΚτζήδες, ΚΚΕέδες και λοιπούς σε -δες)?"

Για να μην πω για βολέματα στον στρατό που λίγο ως πολύ έχουμε ζητήσει όλοι, είτες για μεταθέσεις ή άδειες. Ακόμα και όσοι ζήτησαν αλλά δεν βολέυτηκαν, στην συνείδηση τους έχει καρφωθεί ότι "εγώ έκανα θητεία χωρίς χάρες αδερφέ, δεν με βόλεψε κανείς, αντρίκια πράγματα...". Το ότι ζήτησες και απλά δεν έκατσε, το παραγράφουμε...ε αδερφέ?

Γι'αυτό κακώς μας κράζουν οι Ευρωπαίοι ότι δεν αντιδρούμε και κοιμόμαστε. Αφού στο μεγάλο αυτό "στρώμα" του βολέματος όλοι θέλαμε να κοιμηθούμε και όσοι έιχαν την ευκαιρία το έκαναν. Σε μια ακρούλα, για λίγο διάστημα, έπιασαν πολλά τετραγωνικά μαζί λόγω όγκου (βλέπε Πάγκαλος), έστρωσαν σεντόνια, πήραν κουβέρτες, διπλές, τριπλές, ανάλογα τις άκρες, τις εκατέρωθεν χάρες και ανταλλάγματα. Ότι έπαιρνε τον καθένα. Και ας ξέραμε ότι το στρώμα πατάει σε βάσεις που χώνονται όλο και πιο βαθιά από το βάρος και κάνουν όλο και μεγαλύτερη ζημιά. Δεν μας νοιάζει το σε ποιόν. Τους ξέρουμε και από πριν? Έτσι και αλλιώς αντέχει τόσα χρόνια. Εμένα άμεσα δεν με επιβαρυνεί η ζημιά και όσο για τις συνέπειες αν ποτέ γίνει κάτι? Στα "μαλακά" θα πέσω, το ξέρω...

Print Page

Καθίστε και σκεφτείτε (σειρούλες), ήρθε το καλοκαίρι!

Ο Μάγκουρας άλλη δουλειά δεν κάνει τον τελευταίο καιρό, μόνο σκέφτεται, σκέφτεται, σκέφτεται! ΄Τί σκέφτεσαι ρε Μάγκουρα;΄ τόλμησε και ρώτησε ο Λέπουρας, βλέποντας τον φίλο του προβληματισμένο, αλλά απάντηση δεν πήρε. Όμως, θα σας πω εγώ τι σκέφτεται ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα Μαγκουράκος.

Ο Μαγκουράκος κάθεται και σκέφτεται τι θα κάνει φέτος το καλοκαίρι!

Εσείς;

Print Page

Η συνάντηση

Θέατρο  Badminton - Μουσικό Προαύλιο 2011

Τετάρτη 1 Ιουνίου Επίσημη έναρξη / Μίμης Πλέσσας , Σόνια Θεοδωρίδου
Ρεσιτάλ τραγουδιού, πιάνο – φωνή

Ο κατ’ εξοχήν συνθέτης του ελληνικού κινηματογράφου, ο Μίμης Πλέσσας, τιμά το φεστιβάλ «Στο πανί και στο γυαλί…» και αποδίδει στο πιάνο τα κινηματογραφικά του τραγούδια.

«Όταν η ευαισθησία συναντά τη τελειότητα, δύο, τόσο εκ διαμέτρου αντίθετα, αλλιώτικα μπορούν να συμβούν: Να μείνουν ανεπηρέαστες και η ευαισθησία και η τελειότης ή ακόμα, να ελαχιστοποιεί η καθεμιά την άλλη.Ή, αυτό που συνέβη σε μας που, κάθε φορά που συναντιόνταν οι σπάνιες αρετές, δυνάμωνε το αποτέλεσμα. Και οι συναντήσεις ήταν πολλές και το αποτέλεσμα δεν ήταν απλά προσθετικό.Μόνο αν ακούσετε το ηχογράφημά μας, τις στιγμές που δεν ξεχωρίζει το ευαίσθητο από το τέλειο, θα νοιώσετε την περηφάνια που περίσσεψε για να υπογράφουμε καλή ακρόαση, διαλέγοντας, για την τιμητική έναρξη του Φεστιβάλ στο Badminton, κινηματογραφικά κομμάτια και όχι μόνο, από αυτή τη μοναδική συνεργασία.»

Σημειώνω ότι αυτή είναι πραγματική επίσημη ανακοίνωση (μου έρχεται newsletter από το Badminton) και πρόλογος για το τι θα γίνει σήμερα. 

Εχει ξαναγίνει τέτοια συνάντηση; Ποιοί Αγανακτησμένοι; Ποιός προπυλακισμός Βουλευτών; Ποιά κρίση;;; 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ:

Θα έρθει τελικά στο ραντεβού η ευασθησία;; 

Ποια θα είναι τα πρώτα λόγια της τελοιότητας και τι παιχνίδι θα γίνει με τα μάτια; 

Ο προλογάς (αυτός που κάνει τους προλόγους) κατάφερε να κάνει ότι δεν μπόρεσε να κάνει ο Παπακωνσταντίνου με την 5η δόση του δανείου. Θα την πάρουμε ή όχι; Και μιλάνε οι ειδήσεις για θρίλερ. Εδω παίζει να μην έρθει στο ραντεβού η ευαισθησία ρε παιδιά! Φιξαρισμένο μεν το ραντεβού, αλλά ποτέ δεν ξέρεις! Είναι και...ευαίσθητη. Μπορεί να επηρεαστεί από κάτι και να μην έρθει. Αυτό είναι θρίλερ!!

Φίλες. Φίλοι. Με άγγιξε. Όπως άγγιξε και εσας. Και με έκανε να το δω από μια άλλη οπτική γωνία: Μήπως το μήνυμα που περνάει είναι άλλο; Πιο...πρακτικό ας πούμε; 

Τώρα τελευταία έχω φάει ένα κόλλημα και προσπαθώ να μαντέψω το τι μπορεί αν σκέφτεται κάποιος ενώ λέει κάτι άσχετο. Ο Γιώργος π.χ (ο Πρωθυπουργός, που είπε και η Σία Κοσσιώνη στο ΣΚΑΙ), είμαι σίγουρος προχθες που μίλαγε -διάβαζε δηλαδή- ότι σκεφτόταν τι σκατά μπορεί να φταίει και δεν μπορεί να κάνει synchronize το iPad του με το Mac στο σπίτι. 

Εδώ πάλι. Στη κορυφαία αυτή συνάντηση. Μήπως το μήνυμα είναι πάλι εκδήλωση...σεξουαλικών ορμών, όπως πρόσφατα ο Λοβέρδος; 

Εγώ άλλα κατάλαβα από το μήνυμα και πείτε με και σεξομανή ή κολλημένο:

«Όταν η ευαισθησία συναντά τη τελειότητα (γυμνοί...Μίμης-Σόνια...), δύο, τόσο εκ διαμέτρου αντίθετα (του πέφτει πολύ Σόνια του Μίμη, η αλήθεια είναι), αλλιώτικα μπορούν να συμβούν: Να μείνουν ανεπηρέαστες και η ευαισθησία και η τελειότης (κοινώς να μην σηκώνεται η "σημαία" του Μίμη) ή ακόμα, να ελαχιστοποιεί η καθεμιά την άλλη (να τελειώσει πριν αρχίσει...).Ή, αυτό που συνέβη σε μας (έπαιξε και τρίο στις παλιότερες -καλές- μέρες) που, κάθε φορά που συναντιόνταν (για όργια μιλάει...) οι σπάνιες αρετές (ρε μπας και ο Μιμάκος είχε "μπαζούκα";), δυνάμωνε το αποτέλεσμα (εδώ αναλαμβάνε η Σόνια, ψιλομαδοζοχιστικά μου κάνει...). Και οι συναντήσεις ήταν πολλές (της καριόλας γινόταν!) και το αποτέλεσμα δεν ήταν απλά προσθετικό (εδώ μπερδεύομαι. Ή μιλάει για βιτσιόζικα πράγματα, υποβοηθήματα, dildos και τα σχετικά...ή κούμπωνε το χάπι και έβγαζε άλλες 2-3  πίστες. Δύσκολο πολύ όπως και να έχει). Μόνο αν ακούσετε το ηχογράφημά μας (Αυτάααα είναι...εδώ, προς το τέλος στο πετάει: Υπάρχει και ηχητικό ντοκουμέντο. Μίμης-Σόνια. Η συνάντηση. Η libido σου στο Θεό ήδη...), τις στιγμές που δεν ξεχωρίζει το ευαίσθητο από το τέλειο (η πιο ποιητική κορύφωση ever... παραδεχτείτε το...), θα νοιώσετε την περηφάνια που περίσσεψε (Μίμης, μόλις έχει ανάψει το τσιγάρο...) για να υπογράφουμε καλή ακρόαση (Κλείσιμο: σα να λέει...κάν᾽το και εσύ ρε μάγκα αν μπορείς...), διαλέγοντας, για την τιμητική έναρξη του Φεστιβάλ στο Badminton, κινηματογραφικά κομμάτια και όχι μόνο, από αυτή τη μοναδική συνεργασία.»

Πάγκαλος, σε μεταμεσονύχτιες live 2ωρα πάνελ να λἐει τις γνωστές μαλακίες. «Αυτά τα πιτόγυρα μετά, θα τα σκίσω...!». Πιο πιθανό αυτό δεν είναι να σκέφεται ενώ μιλάει;; Θολώνει ο άνθρωπος! Από τη πείνα και δεν ξέρει τι λέει! Συμπαθάτε τον!

Εγώ...αυτά βλέπω πάντως...

Μίμης, Σόνια, Πάγκαλος. Χάλασα και την αισθητική πρώτη του μήνα...σόρυ.

Καλό Καλοκαίρι σε όλους!

Print Page