Το σκηνικό
Στο Μούλκι Κιάτου, στο εξοχικό και εξωτικό και κατά τα άλλα εξοχο αυτό προάστιο του Κιάτου Κορινθίας, κάθε σπίτι έχει και τη δική του πονεμένη ιστορία. Απατημένοι σύζυγοι, ξεπεταγμένες γυναίκες και ακόμα πιο ξεπεταγμένες μαθήτριες, παιδιά με ειδικές ικανότητες, παιδιά που φύγανε για την Αθήνα και δεν ξαναάκουσε ποτέ κανείς για αυτά, ανήψια, ξαδέρφια, εγγόνια, γιαγιάδες, θείοι, πεθερές και άλλοι θείοι κτλ κτλ. Το δικό μας σπίτι στο Μούλκι ωστόσο, είναι το πιο ενδιαφέρον από όλα. Είναι πέρασμα βλέπετε, και από την αυλή του περνάνε καθημερινά όλοι οι παραπάνω δημότες. Και εκεί που σου τρώνε τις πατάτες σου, σου λένε και την ιστορία τους. Και μένεις εσύ με το στόμα ανοιχτό. Και κάπως έτσι σου παίρνουν ΚΑΙ τη μπριζόλα. Αλλά δεν πειράζει. Τον Βασιλάκη μόνο να μην πάρουνε καμοια μέρα και τρέχουμε.
Ο Βασιλάκης
Δεν είναι καν είκοσι μηνών και είναι ήδη βασιλιάς, αλλά όχι άδικα, τα σπάει ο Βασιλάκης, είναι και κούκλος και πανέξυπνος, χώρια που η γλώσσα του πάει ροδάνι, τώρα πια ξέρει να λέει και 'Λέπουρας' και 'Μπάλας' (βλ Μπάρλας), ωστόσο ξέρει και το σημαντίκοτερο. Τί είναι ο Λέπουρας Βασιλάκη; ΧΑΖΟΣ! Μπράβο Βασιλάκη! Είπαμε το παιδί είναι πανέξυπνο! Και μετά και μετά;
Ο γάμος
Μετά ο Βασιλάκης θα παντρευτεί, όπως κάνανε και τα μπισκοτάκια αυτό το Σάββατο, και ήμουν και εγώ εκεί, ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς, ήμουν και εγώ εκεί (δις). Και όλοι σηκωθήκαμε και χορέψαμε και φάγαμε και ήπιαμε, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, όλοι όμως περάσαμε τέλεια, και βάζουμε στοιχήματα τώρα ποιος θα είναι ο επόμενος. Μην είναι ο κουμπάρος; Μπισκοτάκια να ζήσετε ρε!
Ο κουμπάρος
Ο Λέπουρας ήταν αυτός. Άξιο και τίμιο παλικάρι ο Λέπουρας που λέτε, άξιος και ως κουμπάρος. Και ας τον λέει χαζό ο Βασιλάκης. Μόνο που έχασε την γραβάτα του. Ο ευρών αμοιφθήσατε (;) . Και μετά και μετά;
Μετά θα έρθει η Δευτέρα.
Είμαι πάρα πολύ κοντά...
0 σχόλια:
Post a Comment