Γράμμα σε μια σειρούλα που δεν απολύθηκε ποτέ.

Τελευταία νοιώθεις σαν να στέκεσαι στο λιμάνι στην αποβάθρα, τα πλοία να έρχονται, να δένουν για λίγο και μετά να φεύγουν πάλι, χωρίς εσένα όμως, έτσι δεν είναι; Και αυτό να γίνεται συνέχεια, όλη μέρα και κάθε μέρα, έτσι δεν είναι (δις); Και εσύ να μην το κουνάς ρούπι να στέκεσαι εκεί, στην αποβάθρα με τις βαλίτσες σου και τα όλα σου, κατά τα άλλα πανέτοιμος, αλλά να μη το κουνάς ρούπι (δις, άλλο δις αυτό, σημειώσατε χ) έτσι δεν είναι (τρις, σημειώσατε 1);


Σου έχω και καλά και κακά νέα.

Τα κακά νέα είναι το εμφανές. ότι δεν ανεβαίνεις σε κανένα γαμημένο πλοίο, με αποτέλεσμα και να μη μαθαίνεις ποτέ πως είναι εκεί που πάει το πλοίο, που μεταξύ μας μάλλον είναι καλύτερα από την αποβάθρα, και ο χρόνος να περνάει και εσύ να στέκεσαι στην αποβάθρα σα χάνος (με την καλή έννοια)


Σε καταλαβαίνω (I understand you). Λίγο η ζέστη, λίγο η κούραση, λίγο που ήταν βαρύς ο χειμώνας, πολύ που ΕΙΣΑΙ ΚΟΤΑ, που να πας και εσύ; Κάτσε εκεί για λίγο ακόμα, its ok, καταλαβαίνω (i understand).

Τα καλά νέα τώρα

Τα πλοία πάνε και έρχονται. Της πουτάνας γίνεται. Αφού μέχρι και εσύ δεν το πιστεύεις. Τόσα πλοία; Πού ήταν τόσο καιρό; Ήταν βαρύς ο χειμώνας δεν είπαμε; Είχε απαγορευτικό βρε.


Όποτε είσαι έτοιμος λοιπόν, ανέβα σε ένα καραβάκι, άντε σιγά-σιγά, ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ, ΑΝΤΕ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΣΕΙΡΑ, ΑΝΤΕ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΩ, άντε να σε δω, ΑΝΕΒΑ ΣΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ, να δεις που θα σ' αρεσει!

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕΙΡΟΥΛΑ ΜΟΥ!
ΔΕ ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ ΕΣΕΝΑ, ΕΣΥ ΒΡΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΘΑ ΔΕΙΣ!

Print Page