Σκέψη - Καγκουρό

3’’. Τόσο διαρκεί μια στιγμή. 1-2-3 τζιγκλίνγκκκκ…πέρασε. Οι τύποι με τις άσπρες ρόμπες και τα γυαλιά το λένε. Για να απορροφήσει και να καταγράψει λέει ακόμα και την μικρότερη κατάσταση/εμπειρία/σκέψη, το μυαλό μας χρειάζεται τρία ολόκληρα δευτερόλεπτα. Εγώ είμαι σίγουρος ότι χρειάζομαι γύρω στο 1.5’’ μέσο όρο αλλά είπαμε…κατέχω και το Μέλε. Για εσάς λοιπόν τους κοινούς θνητούς, το μυαλό σας κάνει refresh κάθε 3’’. Τα μικρά αυτά κλιπάκια λοιπόν, ως αλληλουχία (συνεχόμενες στιγμές δηλαδή) σας δίνουν την αίσθηση της συνέχειας και της συνοχής στην ζωής σας.

Συνεχίζω και επεξηγώ: Τι γίνεται όταν ένα ερέθισμα διαρκεί περισσότερο από 3’’? Ακούστε λοιπόν με προσοχή. Σε αυτήν την περίπτωση το μυαλό σας δεν μπορεί να το συγκρατήσει ως σύνολο και έτσι το κόβει φέτες. Ναι, φέτες! Τακα-τάκα-τάκα-τάκα! Των τριών δευτερολέπτων είπαμε πάντα. Για να τις μασήσει και να τις χωνέψει ευκολότερα. Παρατηρήθηκε λέει πως στην κοινή καθημερινή σας ομιλία, κάθε τρία δευτερόλεπτα κάνετε μικρές παύσεις διάρκειας χιλιοστών του δευτερολέπτου, χωρίς να το θέλετε και χωρίς να το καταλαβαίνετε ουσιαστικά. Οι παύσεις αυτές χρησιμεύουν στο να προλάβει να προγραμματίσει το μυαλό, το επόμενο στάδιο της σκέψης σας και της live μετάδοσης αυτής από το στόμα σας. Μην προσπαθήσετε να το τεστάρετε. Μπορεί να τρελαθείτε.

Μάλιστα…, κάπου εδώ να αποδεχτώ ότι ναι, μάλλον έχω ένα μικρό πρόβλημα με την αλληλουχία τελικά. Πολύ γρήγορος στην σκέψη αλλά εκεί κάπου στην 1.638η συνεχόμενη γίνονται κάτι διακοπές και «πηδάει» ρε παιδί μου π.χ στην 383η μιας άλλης αλληλουχίας. Μετά επιστρέφει πάλι. Κάτι τέτοιο πρέπει να γίνεται… Γιατί με ρωτάνε πολλές φορές, όχι τίποτα άλλο…Σκέψη–καγκουρό λέγεται αυτό επιστημονικά?

Print Page