»

Monday, September 24, 2007

Mama Leone left a note on the door, she said "Sonny move out to the country"

Ζήσε μια φορά στους Αμπελόκηπους, αλλά φύγε πριν γίνεις πολύ σκληρός...


Στους Αμπελόκηπους τα είχα όλα κάτω από τα πόδια μου, είχα Goody's, Γρηγόρη μικρογεύματα, ΑΒ Βασιλόπουλο, Μαρινόπουλο, Ατλάντικ, Bueno Pita, και το σπουδαιότερο είχα και μετρό που με πήγαινε όπου ήθελα, από το Χαλάνδρι ως το Αιγάλεω και από τον Άγιο Δημήτριο ως τον Άγιο Αντώνιο....



Ζήσε μια φορά στην Αργυρούπολη, αλλά φύγε πριν σε κάνει πολύ μαλακό...
Τα Goody's στην Κηφισίας έκλεισαν, και στην τελική ποιος χρειάζεται τρία super market, ούτε καν η μάνα μου, χώρια που από τότε που το μετρό πάει Αιγάλεω είναι τίγκα και δε βρίσκω ποτέ να κάτσω, για να μην αναφέρω οτι οι Αμπελόκηποι είναι σαν την πιστωτική μου, over its limit, σε αντίθεση με την Αργυρούπολη, που τόση άπλα ούτε στο Ναύπλιο δεν έχει, που τόσα σκυλιά ούτε στο West LA δεν υπάρχουν, που όλοι χαιρετιούνται στο λεωφορείο, γνωρίζονται βλέπετε χρόνια τώρα, ω τι καλά, ω τι καλά.


ΥΓ: Στη δουλειά όλοι μιλάνε για το 'πείραμα Μπάρλας΄, αναρωτιούνται αν θα τα καταφέρω με το μισθό που παίρνω (παίρνουμε) και να συντηρήσω σπίτι και να περνάω και καλά. 'Παιδιά εγώ δεν έχω ανάγκη' τους λέω, 'εγώ μια Κυριακή δε ξύπνησα να διαβάσω, όλη την 3η Λυκείου στον καναπέ την έβγαλα' που λεει και η Ελπινίκη, η μητέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.


Friday, September 21, 2007

Κρίο, καιρός για μαλακίες!



Σήμερα μετά από πάρα πολύ καιρό, είχε δουλειά στη δουλειά (!), και κουράστηκα, οπότε και είπα να κάτσω και να γράψω στο blog, μπας και ξεκουραστώ, χώρια που κατεβάζω και το messenger sto laptop της Αντζούλας, αλλά αυτό μην της το πείτε, ας μείνει μεταξύ μας, αυτή η φωτιά που καίει το κορμί μας (Καιτούλα), γιατί βαριέμαι τώρα να μαλώνω με την Αντζουλα για μαλακίες, και όσο βαριέμαι, τόσο πιο πολύ νυστάζω και πρέπει να τον ξεχάσω τον ύπνο για λίγες μέρες, γιατί έχω πάρα πόλλες δουλειές να κάνω, και ας θέλει άλλα 36 λεπτά το messenger για να κατέβει, messsenger είναι αυτό, δεν είναι μπουφάν, τι νούμερο θέλεις, το large, πάρτο, έφυγες, επόμενος, θέλει την ώρα του το messenger.


Άλλα νέα: όλοι καλά είμαστε, στις θέσεις μας, ενωμένοι και δυνατοί, σα το ΠΑΣΟΚ ένα πράγμα (α καλό εεεεεεεεεεεε), κάποιοι δουλεύουμε για να ζήσουμε, κάποιοι μετακομίζουμε μπας και ζήσουμε, κάποιοι όταν πηγαίναμε σχολείο όταν η δασκάλα έλεγε το μάθημα εμείς παίζαμε το πουλάκι μας, ένα παιδί στη δουλειά σκέφτεται να αγοράσει taxi, εγώ πάλι σκέφτομαι να αγοράσω ένα εισητήριο χωρίς επιστροφή για Βαρκελώνη, ο Λέπουρας καλά είναι, με νέο γέλιο, νέα βελτιωμένη έκδοση, έχει και mute τώρα, μεγάλη φάση σας λέω, ουουουουουουουουουυου, διακοπές σειρούλες, διακοπές....


Διακοπές....


Τσιγάρα...


Ποτά...


Ξενύχτια...


Ζέστη...


Κρίο...


Κρίο;


ΙΟΥ - ΙΟΥ - ΙΟΥ (σειρήνα)



Tuesday, September 18, 2007

Με το τόξο στην Βουλη και στόχο τον Καραμανλή!

Print Page

Δημοτικές και Κοινοτικές Εκλογές 2006!



Έκανα ρεπορτάζ σειρούλες, για τα μάτια σας μόνο, διείσδυσα στα άδυτα του δημοκρατικού πολιτεύματος, ήμουν γραμματέας στις βουλευτικές εκλογές 2007, και ας έγραφε η κάλπη 'Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές 2006', είχε ξεμείνει απο πέρυσι, δε βαριέσαι, τι πέρυσι τι φέτος σε αυτή τη χώρα, σας τα έλεγα εγώ, να πάμε Βαρκελώνη να ζήσουμε, τίποτα εσείς, πάρτε τα τώρα, πάρτε τη ΝΔ, πάρτε και το ΠΑΣΟΚ και αν βγάλετε άκρη ποτέ, εμένα να με φτύσετε.


Οι εκλογές μεγάλο μανίκι για αυτούς που τις διενεργούν, εγώ ήμουν εκεί από τις έξι το πρωί μέχρι τις δύο τη νύχτα, μία έσβηνα ψηφοφόρους, μία μέτραγα ψήφους, μία έσβηνα ψηφοφόρους, μία μέτραγα ψήφους, μία έλεγα 'περάστε', μια έλεγα 'περιμένετε', μία έλεγα ΄γεια σας', μία έλεγα 'και εσείς και τα φιλιά σας' κτλ κτλ. Το άγχος μου πάντως ήταν μη ζήτησω κάρτα επιβίβασης αντί για ταυτότητα και μη πω στο τέλος 'ευχαριστούμε πολύ, καλό ταξίδι να 'χετε' αλλά εντάξει όλα πήγαν καλά και δε κατάλαβε κανείς τίποτα. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!


Επίσης να δηλώσω οτι αυτή η εμπειρία μου θύμισε πολύ το στρατό. Ταυτότητες, υπεύθυνες δηλώσεις, μέτρημα, καθόλου ύπνος και το κυριώτερο, συνθήματα γραμμένα πάνω στα θρανία. Εκεί που καθόμουνα εγώ έγραφε: 'Σας γράφω στα αρχίδια μου'΄΄γιατί έχεις;' έλεος' και το καλύτερο, ΄Σούλα σε αγαπώ!'. Ακριβώς τα ίδια συνθήματα που είναι γραμμένα και στις τουαλέτες στην 311 στην Ορεστιάδα. Οπότε έγραψα και εγώ και ένα άλλο 'Πάρε αναβολή! Είναι δικαίωμά σου!'


Όλα πήγαν καλά πάντως και στο τέλος, κατά τις δύο τη νύχτα, ήπια και μια μπύρα στα Carreras με αυτοκόλλητο πάνω μου που έγραφε 'ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζουν, άλλαξε εσύ! ΚΚΕ!'. Πάντα ήθελα να το κάνω αυτό. Βλέπετε δεν ήμουν γραμματέας πια. Ήμουν και πάλι ένας φτωχός πλην τίμιος πωλητής στο αεροδρόμιο. But this is another story!


Σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου κατά τη διάρκεια των εκλογών:

" How you doin'??? "

" Ο Lucas δεν μου απάντησε στο μήνυμα χτες"

" Να έπινα ένα ποτάκι τώρα..."

" Πωλητής στο αεροδρόμιο η γραμματέας στις εκλογές; Να ένα καλό ερώτημα..."





Monday, September 17, 2007

Βουλευτικές Εκλογές 2007...μη χέσω!!!

Και ερωτώ αγαπημένοι μου φίλοι...Βλέπετε πουθενά, στον χάρτη των βουλευτικών εκλογών 2007, κανένα άλλο χρώμα εκτός από μπλέ και πράσινο;;; Εγώ πάντως όχι...

Και για να είμαστε πιο αναλυτικοί τώρα...ρίξτε μια προσεκτική ματιά στα αποτελέσματα (και στα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων...ναι, αυτών που μία ημέρα μετά τις καταστροφικές φωτιές τσακώνονταν πάνω από τα καμμένα πτώματα!) που αφορούν την εκλογική περιφέρεια της Ηλείας (click on this image to see it larger)...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΥΡΙΟΙ...ΑΥΤΟΙ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ!!!



Print Page

Tuesday, September 11, 2007

Επάγγελμα Πολιτικός

Τελικά σε λάθος αγορές ψάχνω για δουλειά. Πολιτικός πρέπει να γίνω! Για να συγκρίνουμε...


ΠΡΟΣΟΝΤΑ:

Ιδ. Τομέας: Πτυχίο ΑΕΙ, 2 χρόνια τουλάχιστον προϋπηρεσία, πολύ καλή γνώση υπολογιστών, μία ξένη γλώσσα τουλάχιστον. Τα ελάχιστα μιλάμε πάντα έτσι…
Πολιτικός: Αρκεί να έχεις πει το «Η Έφη κάνει κέφι», να έχεις παίξει στο «Καλημέρα ζωή» ή να έπαιζες μπάσκετ στα νιάτα σου.

ΩΡΑΡΙΟ:

Ιδ. Τομέας: 8ωρο συν 1-2 ώρες υπερωρία (χωρίς να τις πληρώνεσαι εννοείται) θα είσαι χωρίς παράπονα στο πόστο σου.
Πολιτικός: Είναι part-time αν θες! Το βράδυ τραγουδάς κανονικά στην πίστα, κοιμάσαι την άλλη μέρα μέχρι το απόγευμα και εκεί στο 2ωρακι 19:00-21:00, λίγες ώρες πριν ξαναβγείς πίστα, ασχολείσαι και λίγο με τίποτα που απασχολεί τον πολίτη.

ΑΜΟΙΒΗ:

Ιδ. Τομέας: Με όλα τα παραπάνω τουλάχιστον για προσόντα για να έχεις ελπίδες ότι μπορείς να πιάσεις το χιλιάρικο.
Πολιτικός: Καθαρίζεις 9.000€* αν μπεις στην Βουλή αλλιώς το χιλιαρικάκι (για να υπάρχει και μέτρο σύγκρισης) το παίρνεις από τα ψίχουλα του κόμματος…για τον αγώνα που κάνεις βρε αδερφέ!

ΜΠΟΝΟΥΣ:

Ιδ. Τομέας: Με δουλειά μέχρι αργά το απόγευμα (στο σπίτι πολλές φορές), με νούμερα που έφερε η εταιρία, με «καλό» γενικό διευθυντή, με το να σε «πάει» ο προϊστάμενος, ίσως…ίσως αν είσαι πολύ τυχερός πάρεις μισό μισθό ακόμα στο τέλος του χρόνου.
Πολιτικός: Και μόνο που μπορείς να μιλάς με την Έλενα Ράπτη φτάνει…

ΠΑΡΟΧΕΣ / ΟΦΕΛΗ:

Ιδ. Τομέας: Έκπτωση σε προϊόντα της εταιρίας, άντε και κανά κινητό τηλέφωνο με περιορισμένο χρόνο ομιλίας.
Πολιτικός: Τίποτα απολύτως. Ούτε φαγητά, ούτε αυτοκίνητο, ούτε ρουσφέτια, ούτε ειδική μεταχείριση, ούτε κινητό, ούτε ιδιωτική ασφάλιση, ιδιωτική προστασία, τίποτα! Γιατί ο πολιτικός είναι ιδέα κύριοι, είναι εκεί για να βρίσκεται δίπλα στον πολίτη…ακούς εκεί παροχές / οφέλη…

ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ:

Ιδ. Τομέας: Συνήθως μένεις κάπου 2-3 χρόνια περιμένοντας πάντα να αναγνωριστεί η δουλειά σου για να καταλάβεις τότε ότι ποτέ δεν πρόκειται να γίνει τίποτα αλλά τώρα έχεις πλέον συνηθίσει οπότε λες δεν βαριέσαι…

Πολιτικός: Ανάλογα τις γνωριμίες, τα ψέματα που μπορείς να πεις με πιστευτό τρόπο, το γενικό παρουσιαστικό σου, τις δημόσιες εμφανίσεις, τις υποσχέσεις, το χαμόγελο σου και τα αστειάκια on camera για να είσαι συμπαθής. Από απλό μέλος σε γενικό γραμματέα του κόμματος ή μέλος καμιάς επιτροπής, η καριέρα σου μπορεί να εκτοξευθεί μέσα σε μια μέρα!

Α, και σε περίπτωση που αποφασίσεις να αποσυρθείς από την πολιτική σκηνή (πολύ πετυχημένη αυτή η λέξη αφού όλοι θέατρο δεν παίζουν?), θα σε εξασφαλίσει το κόμμα, μην ανησυχείς! Θα βολευτείς καλά…σε ό,τι και αν θες να κάνεις μετά. Ο,τι ακριβώς κάνουν και οι εταιρίες ρε παιδί μου όταν σε απολύουν…


Τελικά σαν τον NBA κατάντησε και η πολιτική. Όταν κάνει καριέρα εκεί επί 7 χρόνια, κάποιος Ιάκωβος Τσακαλίδης καταλαβαίνεις την ποιότητα του πλέον. Ε, μια τα ίδια και στην πολιτική τώρα... ΟΛΟΙ πολιτικοί, με το ζόρι. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!

Τι περιμένω μου λέτε και δεν βάζω? Παίζω και βόλεϊ ακόμα και τώρα…


Υ.Γ: Ρε μπας και έχει μπει πουθενά καμιά αγγελία τύπου «Ζητείται νέος έως 35 ετών, κοινωνικός, εμφανίσιμος, με ευχέρεια στην επικοινωνία, ρητορικές ικανότητες και ευφράδεια λόγου, για συμμετοχή ως υποψήφιος σε πολιτικό κόμμα. Επιθυμητές οι αριστερές/δεξιές ιδεολογικές πεποιθήσεις» και δεν την έχω δει?


* τι λαμβάνει μηνιαίως ένας βουλευτής (κατά το έτος 2006):

5.496 € μεικτά ως βουλευτική αποζημίωση.

1.200 € για έξοδα αλληλογραφίας (επιστολές ΕΛΤΑ)

1.000 € επίδομα στέγης (Αφορά μόνο σε βουλευτές της περιφέρειας που δεν έχουν δικό τους σπίτι στην Αθήνα. Το εισπράττουν 115 βουλευτές)

250 € κατά μέσο όρο για έξοδα κίνησης.

273 € για κάθε συμμετοχή τους σε κοινοβουλευτική επιτροπή (3-4 συνεδριάσεις κατά μέσο όρο μηνιαίως).

Με βάση τα παραπάνω, ένας βουλευτής από την επαρχία που συμμετείχε τέσσερις φορές σε κοινοβουλευτική επιτροπή λαμβάνει περίπου 9.000 ευρώ το μήνα.


Print Page

Thursday, September 6, 2007

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας Έλληνας, ένας Γερμανός, μια Γερμανίδα, ένας Βραζιλιάνος, ένας Ιταλός, ένας Γάλλος, μια Γαλλίδα και πολλοί άλλοι



































Και πέρασαμε εμείς καλά και εσείς έτσι και έτσι...

Το κολοκυθάκι που μοιράζει κλήσεις

Το έχει η τύχη μου τελικά. Με μουντζώνει και αυτή όταν με απολύουν. Την προηγούμενη φορά με απέλυσαν και μετά με γράψανε για…δακτύλιο. Ο οποίος τελείωνε στα 20μ από εκεί που βρισκόμουν (που ούτε το φανταζόμουν ότι ήμουν μέσα.) αλλά ο μίστερ Τηρώ-Το-Γράμμα-Του-Νόμου δεν άκουγε τίποτα. «Ζωγράφισε και με κιμωλία κάτω ρε στόκο το τελος του δαχτυλιδιού, να ξέρουμε να παίζουμε κουτσό που και που!» Δεν του το είπα, το σκέφτηκα από μέσα μου…


Τώρα ακόμα χειρότερα: Για την Λαϊκή! Κάθε Τετάρτη 07:00-15:00 Λαϊκή. Απαγορεύεται το πάρκινγκ και στις δύο πλευρές του δρόμου. Τη τρέλα μουυυυυυυυυ!!! Παώ και εγώ φουριόζος να πάρω το αυτοκίνητο βλέπω πάγκους, ε, λέω αποκλείεται να πάνε μέχρι τόσο κάτω που έχω το Golf. Έλα που πήγαιναν. Και ακόμα πιο κάτω!!
Μα τι λαϊκή είναι αυτή ρε πούστη μου!! Γενική Λαϊκή, πως σκατά λέγεται?? Τι έχει δηλαδή και έχει τόσο κόσμο, καλύτερες προσφορές?? Στα 2 αγγούρια δώρο ένα ξυνόμηλο? Δεν έβλεπες καν που τελείωνε! Δεν μπορούσα καν να προχωρήσω. Στο Σύνταγμα προχθές για τις φωτιές λιγότεροι πρέπει να ήταν! Γριές, μανάδες, παιδιά, γατιά (αλήθεια είχε…) γέροι, αλλοδαποί, φωνές, 492 πάγκοι αριστερά και δεξιά και…ένα Golf ασημί. Εκεί ανάμεσα. Σαν καλαμιά στον κάμπο…Πάλευα στην κυριολεξία να πλησιάσω, το έβλεπα από μακριά, το έχανα συνέχεια μέσα στις τέντες από τους ελιγμούς που έκανα στην προσπάθεια μου να πάω πιο γρήγορα. Σαν πατέρας που τρέχει στο παιδί του…Πλησιάζω αρκετά κοντά επιτέλους, εκεί, στεκόταν αγέρωχο το Golf που αν κατάλαβα καλά είπε: «Ξαφανίσου! Θα τα πούμε μετά εμείς…». Ίσα που κατάφερα να διακρίνω το ροζ χαρτάκι πιασμένο στους καθαριστήρες. Έκανα επιτόπια μεταβολή, προσεκτικά με ύφους κάποιου που…ξέχασε να αγοράσει φασολάκια, μήπως και με πάρει κανείς χαμπάρι για το ότι το Golf είναι δικό μου…

Γυρίζοντας άπραγος σπίτι πάλι σκεφτόμουν αυτόν τον Κ.Ο.Κ, τον καινούργιο και πόσο μεγάλο θα είναι το…αγγούρι που θα φάω. «0,56€ πάντως που το είχαν στην λαϊκή αποκλείεται να είναι». Φτουυυυ!! «Τουλάχιστον να είναι από την δημοτική αστυνομία, να την πάω δίπλα στον Παντελή, τον ταβερνιάρη που έχει τα κονέ να γίνει κάτι», μονολογούσα…Αμ δε! Από Α.Τ Δάφνης ήταν τελικά…που είναι η δημοτική αστυνομία όταν την χρειάζεσαι ρε πούστη μου!!

Ε, κατά τις 18.15 πήγα να πάρω το Golf. Δεν γινόταν αλλιώς. Είπα…ό,τι και να δεις (γιατί μπορεί και να μην το δεις), ψυχραιμία…Το Golf εκεί, χιλιοσκονισμένο μεν αλλά εκεί. Ανακούφιση. Πλησιάζω κοντά και αρχίζει το τροπάριο!! (Πρόλαβα τουλάχιστον να διαβάσω την κλήση στα γρήγορα πριν βάλω μπρος: 80€, μειωμένη κατά το ήμισυ αν πληρωθεί μέσα σε 10 μέρες. Πάλι καλά…)
«Έλα, μπες μέσα μαλάκα μου, έλα να σου ξηγήσω τ’ όνειρο! Την μια με παρατάς έξω από το Galea ξημερώματα και με αφήνεις όλη την επόμενη μέρα εκεί στο πάρκινγκ να με λιάζει ο Ήλιος ο Ηλιάτορας και να το φχαριστιέται! Να πω ότι μαυρίζω κιόλας…αλλά πάει στο ‘διάολο, στο Galea ήμουν, δίπλα το Palme Bistro, κόσμος πήγαινε ερχόταν, ήρθαν και 2 μωρά Ιταλίδες…Αlfa –Alfa σου λέω… Αlfa 157 η μία, ωραία φτερά και φώτα xenon που ζαλιζόσουν. Και η άλλη η Brera, με μια κωλ..ρα και με μια επιδερμίδα…ουυυυυυυυυχχχ…στο μπλέ το βαθύ, η άτιμη…Τέλοσπάντον ρε καραγκιόζη, ξέφυγα από το θέμα, δεν σου είπα τίποτα όταν ήρθες να με πάρεις γιατί πριν λίγο μου έπαιζε τα φώτα η μία και είχα πάθει σοκ. Αλλά τώρα ρε παπάρα, τι να σου πω…τι να σου πω δηλαδή!! Από τις Ιταλίδες που είχα δίπλα προχθές τώρα βρέθηκα ανάμεσα στα ραπανάκια και στα ραδίκια! Στις μπάμιες και τις πιπεριές! Την τύχη μου! Και είχα και όλους τους μαλάκες να σε γαμοσταυρίζουν που με παράτησες εκεί!! Και όχι τίποτα άλλο, να περιμένω και την ώρα που θα μου έτριβαν κανά κολοκύθι στο παρμπρίζ, καμιά ντοματούλα Αχαίας…φθηνά την γλίτωσες μόνο με την κλησούλα. Να σε γδέρνανε έπρεπε και πούλαγαν μετά το τομάρι σου. Στη λαϊκή, σε κανέναν άμοιρο γιατί τόσο μαύρο που είναι ποιος άλλος θα το πάρει! Τουλάχιστον αν είχες έρθει από τις 07.00 που έγινε ο τζερτζελές θα λέγαμε ότι…είμαστε και εμείς Λαικατζήδες ρε αδέρφια! Πουλάμε…ρίγανη! Θα έπαιρνες καμιά 30αρια ματσάκια από τον τέρμα πάνω Λαικατζή, θα τα άπλωνες στο καπό και στην οροφή, και…«Γιααα περάστεεεεεεεε, εδώ η ρίγανη η μυρωδάτηηηηη». «Αlfa-Alfa!!» θα φώναζα εγώ!! Θα είχα τον πόνο μου ακόμα, αλλά θα κόλλαγε μια χαρά! Και θα γλιτώναμε τα μπινελικόματα, και το πρόστιμο, και την ξεφτίλα και ΟΛΑ!! Και αν μας έδιωχναν ακόμα καλύτερα. Δεν θα αγοράζαμε ούτε την ρίγανη! ΜΑΛΑΚΑ!!».

Ευτυχώς που το Άλσος της Νέας Σμύρνης που πήγαινα είναι κοντά…