Πες μου τι είσαι...

Πάνω από όλα είμαι υπεύθυνος

Στη δουλειά, έχουμε χάσει τη μπάλα τελείως, εμείς είμαστε στο αεροδρόμιο και αυτή (η μπάλα) βρίσκεται στο Miami στην Αμερική και χοροπηδάει μόνη της, οπότε και ο καθένας μας κάνει ότι θέλει, κανείς δε ρωτάει κανέναν, πολύ ωραία φάση αν ρωτάτε εμένα, τώρα πια πάω στη δουλειά μόνο πρωϊ, πάνε και τα opening και τα afternoon και τα closing και όλα. Γιατί; Γιατί έτσι μου αρέσει. ‘Μόνο μια απαίτηση έχω’ είπα στους διευθυντές, ’να μου πείτε τι είμαι...’ ‘Δε σου λέμε για να μη στεναχωρηθείς’ απάντησαν αυτοί και το κλείσαμε εκεί το θέμα.

Σίγουρα δεν είμαι ο γιος του coca cola (έχω πιει τρεις σήμερα) ...

Εδώ στην Αργυρούπολη, στο Texas της Αθήνας, έχουν αρχίσει να σκάνε και οι πρώτοι λογαριασμοί, ΔΕΗ, κοινόχρηστα, η Wind που θέλει κάθε μήνα να την πληρώνεις, η πιστωτική κτλ κτλ, οπότε και εγώ έχω αρχίσει και αγχώνομαι, ωστόσο το ήξερα ότι θα έρθει αυτή η στιγμή και προσπαθώ να το παίξω cool, ότι και καλά δε τρέχει τίποτα, ότι ακόμα είμαστε νέοι, ότι πάμε έξω, βλέπουμε τους φίλους μας, τα αξιοθέατα, ότι όλα είναι εντάξει. Μέχρι που μου χτύπησε η σπιτονοικοκυρά και μου είπε ότι θα βάλουμε πετρέλαιο αυτή την εβδομάδα οπότε της είπα και εγώ να μου δώσει ένα λεπτό να πάρω τους διευθυντές μου τηλέφωνο. ΄Για πιο λόγο;’ με ρώτησε. ‘Πρέπει να ξανα ανοίξουμε μια κουβέντα που αφήσαμε στη μέση’ της απάντησα, της έκλεισα την πόρτα και δεν της ξανα άνοιξα ποτέ ποτέ ποτέ....

Χαλαρώστε. Βρήκα τι είμαι. Είμαι ένας blogger!

Παγκόσμια μέρα κινητοποίησης των bloggers για το περιβάλλον σήμερα και κάθε blogger που σέβεται τον εαυτόν του πρέπει να γράψει ένα άρθρο σχετικά με το περιβάλλον. Το περιβάλλον... Αχ.... το περιβάλλον. Το περιβάλλον, αυτός ο άγνωστος! Περιβάλλον είναι ο γύρος της Αρβανιτιάς στο Ναύπλιο, το σπίτι του Μάγκουρα στο Κιατο, το λιμάνι της Ναυπάκτου, το χωριό του πατέρα μου, ο Εύηνος ποταμός, ο ήλιος ο ηλιάτορας, το camping της Αντίπαρου, το ηλιοβασίλεμα, το χώμα, η βροχή, το χιόνι, χριστέ μου δεν είμαι ούτε blogger, επιτέλους τι είμαι, μήπως είμαι ένα τίποτα, μια κουκίδα στο χάρτη χαμένη, ένας θεός ξέρει τελικά τι είμαι.

Από την άλλη ένα τραγούδι λέει: ‘Μην αγχώνεστε αν δε ξέρετε τι θέλετε να κάνετε με τη ζωή σας... Οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι που γνώρισα ήταν σαράντα ετών και ακόμα δεν ήξεραν...’

Είμαι και γαμώ τα παιδιά. Αυτό είμαι. Και σε όποιον αρέσει. Σε όποιον δεν αρέσει να πάει να γράψει στα blog του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Να τον δείξει και η τηλεόραση! Εμείς έχουμε και δουλειές να κάνουμε. Να πάμε σινεμά ας πούμε! Έλα φιλούρες!

Print Page