Την κρατήσαμε την παράδοση σειρούλες και φέτος και τσικνίσαμε όλοι μαζί πάλι, στου Λεπουρί αυτή τη φορά, και ήρθανε και άλλοι, και οι Ντίνες και οι Τζίνες και τα Κουνάβια και οι Αγκαλίτσες και οι φίλοι αυτών, και πεσαμε πάρα πολύ ωραία. Εγώ ΕΣΚΑΣΑ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ, έτρωγα από τις οχτώ μέχρι τις έντεκα ασταμάτητα, αλλά και οι άλλοι φάγανε, και ήταν όλα τα φαγιά πολύ ωραία , αλλά και τα γλυκά, τι-cheese-cake-ήταν-αυτό-τι-cheese cake-ήταν-αυτό, αλλά και τι-σοκολατόπιτα-ήταν-αυτή-τι-σοκολατόπιτα-ήταν-αυτή! Και αφού φάγαμε και σκάσαμε, αφού κοροϊδέψαμε το Λέπουρα για τις αγορές του απο το Ebay και παίξαμε με τη νέα ξυριστική μηχανή του, τώρα και με LCD οθόνη αλλά και με ειδοποίηση ότι είναι ώρα να τη καθαρίσεις, αγκαλιαστήκαμε και πήγαμε στα σπίτια μας. Νέα ξυριστική μηχανή του Λέπουρα; Νέα ξυριστική μηχανή του Λέπουρα; Δείτε παρακάτω!
Παράδοση-Παραλαβή δώρου Λέπουρα 2009: Δε μας νοιάζει τι λέτε, είμαστε πολύ ωραίοι!
Μέτρια ποιότητα ως κακή οι photos. Αλλά η αγάπη που υπάρχει αναβλύζει!
Αυτές είναι τελετές…η αγάπη είναι δεδομένη. Σας ευχαριστώ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ φίλοι μου για το δώρο, εκπληκτική ιδέα και ιδανικό δώρο!!
Να ειμαστε παντα καλα ολοι μας για να ζουμε τετοιες μοναδικες στιγμες.... ειμαστε πολυ τυχεροι που ειμαστε φιλοι και εχουμε ο ενας τον αλλον...
Με συγκίνησες ρε κουναβωτό κουνάβι, για δύο λόγους: ο πρώτος και ο βασικός είναι για αυτό που έγραψες και ο δεύτερος γιατί δεν έκανες κανένα λάθος και κατάλαβα απόλυτα αυτό που έγραψες! χαχαχαχαχα!
Εγώ σας αγαπαώ πιο πολύ! Πάλι καλά που έχω και εσάς! Και όλα τα άλλα να πάνε να γαμηθούνε!
Babouras
Σκέφτηκα ότι πιθανότατα το βράδυ να έχουμε ένα μικρό πρόβλημα με το χώρο καθώς δεν έχω άπλα και φυσικά δεν θα μπορούμε να κάτσουμε όλοι ταυτόχρονα. 5 (καναπέδες) + 3 καρέκλες = 8. Αλλά το πολύ πολύ να πάρω καμιά καρέκλα από πάνω…τώρα το σκέφτηκα!
Λέπουρας
Πίσω στα δικά μας τώρα: Θα πάω ποτέ στη δουλειά στην ώρα μου; That i must not do, i think!
Εννοείται ότι άργησα να πάω στη δουλειά πάλι σήμερα, λίγο η τσίκνα από την προηγούμενη, λίγο το κρασί, λίγο που έσκασα στο φαγητό, ε, έπρεπε να κοιμηθώ λίγο παραπάνω, δεν έπρεπε; Ωστόσο, και επειδή την προηγούμενη είχα φωνάξει στον διευθυντή μου, είχαμε μαλώσει κάπως, και δεν ένοιωθα καλά, πήγα και τον βρήκα σήμερα, για να λήξει η παρεξήγηση και να τα ξαναβρούμε. Είναι γλυκούλης βλέπετε! (έτσι τον είχε αποκαλέσει μια πωλήτρια μας μια φορά που είχε κατέβει στο μαγαζί και είχε δοκιμάσει μια μπλούζα, και τότε ήταν που του είπε η Νάνσυ 'είστε πολύ γλυκούλης με αυτήν την μπλουζα να την πάρετε' και αυτός γέλασε σαν μικρό παιδί και θα την έπαιρνε τη μπλούζα, αλήθεια, αλλά μετά είδε εμένα και το Σάκη που είχαμε πεθάνει στο γέλιο, και του φωνάζαμε 'ουουοουουουουου γλυκούληηηηηηηηηηηηηη' και θύμωσε ξαφνικά και τη πέταξε τη μπλούζα, 'κοτζάμ διευθυντής' θα σκέφτηκε, 'οι διευθυντές δεν είμαστε γλυκούληδες, οι διευθυντές γαμάμε και δέρνουμε', lol, anyway αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα σας την πω μια άλλη φορά). Πήγα που λέτε και τον βρήκα. 'Άργησα πάλι σήμερα, αλλά έχω πολύ σοβαρό λόγο' του είπα. 'Δεν πειράζει' αποκρίθηκε. 'Ειδα εφιάλτη' του ξαναείπα. Χαμογέλασε. 'Ειδα ότι μου είχαν κλέψει το αυτοκίνητο και δε μπορούσα να έρθω στη δουλειά!' Γύρισε και με κοίταξε. ΄Και όταν ξύπνησα για πολύ ώρα δεν είχα καταλάβει τι γίνεται...καταλαβαίνενετε!' Γέλαγε ήδη. 'Δεν ήξερα ποιον να πάρω τηλέφωνο, την αστυνομία ή τον ασφαλιστή μου; Καταλαβαίνετε....' Είχε ξεκαρδιστεί! 'Αλλά μετά κατάλαβα ότι ήταν μόνο ένα όνειρο, και εεεεεεεεεετρεξα να έρθω στη δουλειά! Συγνώμη... Είμαι βλάκας!' 'Είσαι άτομο τελικά' απάντησε. 'Και εσύ είσαι.... γλυκούλη!' του είπα. Και ξαναμαλώσαμε! Τί άνθρωπος Θέεε μου. Εγώ φταίω που πήγα να τα βρούμε! Μωρέ εννιάμιση και πάλι εννιάμιση!
Το breaking up πρέπει πάντα να είναι hard to do! tbc!
'Τέλος" είπε αυτός σε αυτή, αυτή όμως δεν ήθελε και άρχισε να τα παίρνει όλα πίσω και να κατηγορεί τον εαυτό της, κάτι όμως που ούτε αυτός άντεξε 'όταν άρχισε να βρίζει τον εαυτό της, δεν άντεξα, έκλαψα...' εκμυστηρεύθηκε στους φίλους του, και οι φίλοι του συγκινήθηκαν και αυτοί, και για την κοπελιά, αλλά πιο πολύ για το φίλο τους, 'ο κολλητός στεναχωρήθηκε, ωστόσο έκανε το σωστό, ήταν ειλικρινής, δε σκέφτηκε ΜΟΝΟ τον εαυτούλη του', σκέφτηκαν. Ετσι, πρέπει να είναι χωρισμοί. Στην καλύτερη να στενοχωριούνται και οι δύο, στη χειρότερη έστω ένας. Βέβαια, όποιος δε στεναχωριέται, κακό στον εαυτό του κάνει τελικά, σημαίνει πως μάλλον έχει 'θεματάκια', but this is another story (καιρό είχα να το πω αυτό). Generally speaking ε!
Και για να τελειώνω, που δεν το βλέπω σήμερα, ευτυχώς πάλι, πάντα θα υπάρχουν οι πρώτες φόρες, that you must never forget!
Η ΕΜΟ, μια παλία μου συναδέλφισσα, είναι πολύ άτομο, και έλεγε πάντα στους πελάτες ότι ήθελε να τους πει, χωρίς να τη νοιάζει τι θα γίνει, ωστόσο όλοι την λατρεύανε, γιατί όπως ξαναείπα είναι πολύ άτομο. Οπότε μια φορά μπήκε στο μαγαζί μια αλλοδαπή και το έκανε πουτάνα το κατάστημα στο πιτς φυτίλι, άνοιγε βλέπετε όλα τα μπλουζάκια και τα πετάγε στο πάτωμα με απίστευτη ταχύτητα, 'Φερστ ταϊμ ιν ε σοπ ε;' της είπε η ΕΜΟ και πεθάναμε όλοι στο γέλιο! Η αλλοδαπή φυσικά δεν κατάλαβε τι εννοούσε η ΕΜΟ. Είπαμε, ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΥΣ και αυτό είναι κάτι που επίσης δεν αλλάζει. Η κακομοίρα όμως δεν είχε ξαναμπεί σε μαγαζί οπότε χαλάλι της. Τα διπλώσαμε όλα τα μπλουζάκια πάλι και γελάγαμε. Βλέπετε, δεν είναι όλα τα πράγματα που δεν αλλάζουν ευχάριστα. Αλλά ούτε αυτό πειράζει κανέναν τελικά. Το αντίθετο. Ώρα να έχω σειρούλες να γράφω στο blog! Κατανόηση να υπάρχει μόνο. Και blog. Και Internet. Και όρεξη. Και λεφτά. Και τσιγάρα. But this is another story. Somebody stop me. Καλά σταματάω. Έλα γειά. Γειά λέμε. Σε σένα το λέω! Σε σένα το λέω λέμε! Ναι σε σενα. Καλά σταματάω. Έλα γεια. Γεια λέμε.
Κατανόηση να υπάρχει μόνο. Και αγάπη. Και συμπόνοια. Και φαγητό. Σουβλάκια. Πολλά σουβλάκια. Και πίτες. Και σως. Καλά σταματάω. Είστε τυχεροί πείνασα. Το πιστέψατε; Έλα γεια! Γεια λέμε. Σε σένα το λέω! Γειαααααααααααα.....!!!!!
0 σχόλια:
Post a Comment