Τσάκ, ο ένας, ο Θεός!

O Chuck Norris είναι ο μοναδικός που σύνδεσε το USB με το USA.

Print Page

Πάντα θα υπάρχει ένας φούρνος δίπλα σου... Ευτυχώς!

Όταν ζεσταίνω το φαγητό στο φούρνο (μικροκυμάτων), βάζω και ψωμί μαζί, μ'αρέσει πολύ η μυρωδιά του ζεστού ψωμιού, νομίζω ότι έχω φούρνο και ότι το έχω φτιάξει εγώ (το ψωμάκι), όπως στα χωριά, και νοιώθω πολύ ωραία, μέχρι που κάθομαι να φάω και το κολόψωμο καίει και τελικά τρώω το φαγητό μου χωρίς, δηλαδή τρώω ΛΙΓΟΤΕΡΟ απ' ότι θα μπορούσα να φάω, πράγμα που αν το δεις λίγο πιο ανοιχτόμυαλα, είναι το ίδιο με το να μένω νηστικός...

Συνάντησα τον Καρακού σήμερα λοιπόν, τον πρώην συνάδελφο από τρεις δουλειές πριν, στο φούρνο που δουλεύει τώρα πια, από τις boutique στους φούρνους, τι καλά, αν και τις είδα εγώ τις τυρόπιτες, ήταν στημένες ανά χρώμα, light to dark, που λέγαμε και τότε, να ξέρετε κάτι παρεμπιπτόντως, το όνειρο του κάθε κακομοίρη που έχει δουλέψει σε μαγαζιά με ρούχα για καιρό, είναι να δουλέψει σε ένα φούρνο! Ούτε χρώματα, ούτε sizes, ούτε εκπτώσεις, ούτε μαλάκες πελάτες, ούτε τίποτα σου λέει στους φούρνους. Επιπλέον, στο φούρνο αν πεινάσεις, έχεις πολλά φαγιά από τα οποία μπορείς να τσιμπήσεις κάτι, ενώ στη boutique να φας τι, τα πουκάμισα ή τα μπλουζάκια; Εν κατακλείδι ένας φούρναρης δεν πεινάει ποτέ, ενώ ένας ρουχαλάς πεινάει ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!

Εννοείται ότι και εγώ ονειρεύομαι να δουλέψω κάποτε σε φούρνο για όλους τους παραπάνω λόγους. Και σε σινεμά όμως θέλω να δουλέψω για να βλέπω τσάμπα ταινίες. Και σε μπαρ για να είμαι κάθε βράδυ έξω. Και σε μπυραρία στη Βαρκελώνη για είναι κάθε βράδυ στη Βαρκελώνη. Και σε γυμναστήριο για να λέω ότι πάω γυμναστήριο ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Και στη Seat, επίσης στη Βαρκελώνη δε θυμάμαι γιατί όμως. Στην ιχθυόσκαλα also για να έχω όλη τη μέρα δική μου. Και στα διόδια για να γνωρίζω κόσμο. Και αστροναύτης εννοείται για να βλέπω τον κόσμο από ψηλά. Και τώρα που το σκέφτομαι γιατί όχι και ναύτης σκέτο, αλλά σε κρουαζιερόπλοιο. Και συγγραφέας κτλ κτλ...

Μόλις συνειδητοποίησα γιατί μέσα στα τελευταία εφτά χρόνια έχω αλλάξει τέσσερις δουλειές... Αστροναύτης μπορώ να γίνω ακόμα ή υπάρχει όριο ηλικίας; Για τη Seat δε ρωτάω είμαι σίγουρος ότι εκεί θα καταλήξω... Σας γράφει ο μελλοντικός σχεδιαστής του Ibiza να ξέρετε. Φτάνει μόνο τα κεντρικά της Seat να είναι όντως στη Βαρκελώνη. Και στη Βαρκελώνη να έχει φούρνους... Αλλιώς δεν πάω.

Print Page

Μαζί τα φάγαμε...

Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό, ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.



Στην πρωτη γραμμη διεκρινα τον Μακη, δεν ξερω τι δουλεια κανει, τοσα χρονια συνδικαλιστη τον ξερω.

Διπλα του η ξαδερφη μου η Μαρθα από τα 37 της συνταξιουχος, γιατι ειχε κλεισει 15ετία στον Ευαγγελισμο με ανηλικο τεκνο.

Μαζι της η φιλη της η Στέλα, που 30 χρονια τωρα επαιρνε συνταξη σαν αγαμη θυγατερα.

Παραδιπλα ο Σταθης, η εθελουσια από τον ΟΤΕ του ειχε αποφερει 120.000 ευρω και τωρα αγωνιζοταν στο ψαρεμα.

Μαζι και ο Κωστας 46 χρονων, πυροσβεστης, που εχει καταθεσει εδώ και ένα μηνα τα χαρτια του για συνταξη (ειχε προλαβει να κατοχυρωσει, λεει) και περιμενει και καποιο χοντρο εφαπαξ.

Διπλα τους ο θειος μου, δεξιος από σοι, που κατεβαινει σε πορειες μονο όταν ηταν το ΠΑΣΟΚ κυβερνηση.
Και από κοντα τα δυο αδερφια: ο Στελιος, που του ειχε βαλει το κομμα τα 2 παιδια στο Δημοσιο, και ο Γρηγορης, που επαιρνε τα εργα του Δημου υπερτιμολογημενα λογω γνωριμιων.

Πισω, στην δευτερη σειρα, ακολουθουσε ο Γιαννης, πατερας: εδώ και κατι μηνες εκανε εξασκηση του νεου νομου περι αδειας και του πατερα στο Δημοσιο, αγκαλια με την γυναικα του την Μαρω, που με τρεις γεννες ειχε να πατησει στην δουλεια της 3 χρονια.

Και από κοντα ο Μιχαλης. Εργολαβος με συνεργειο 27 ανασφαλιστους αλλοδαπους και 3 ελληνες..

Στα δεξια τους ο Λακης: φοιτητης ετων 32, παρεα με τον Γιωργο, γιατρο, τον επονομαζομενο και "ταχυδρομο" από τα φακελακια.

Μαζι τους και ο Θοδωρος, γιατρος του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικο του ιατρειο δεν εκοβε ποτε του αποδειξεις, με τον Κυριακο της Εφοριας, που δεν ειχε δει ποτε του παραβαση τα τελευταια 6 χρονια...

Και φυσικα δεν θα ελειπε και ο Βασιλης, λιμενικος, πρωτος ταβλαδορος στο τελωνειο.

Να και ο Μηνάς, που ειχε ξεχασει ποτε εκοψε το τελευταιο του τιμολογιο, μαζι με τον Ορεστη επιδοτουμενο χρονια αγροτη, που δεν ηξερε πού ηταν τα χτηματα του.

Ολοι μαζι με αλλους τοσους σηκωσαν τα χερια ψηλα και με σφιγμενες τις γροθιες βροντοφωναξαν,

"Κατω τα χερια από τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !"

Ο Στεφανος, αδερφικος μου φιλος, ανεργος οικοδομος με κοιταξε με γουρλωμενα ματια:
"-Ρε, Κωστα, εμεις εδώ τι κανουμε?"
Ελα, ντε! Βρε, μηπως τελικα "μαζι τα φαγαμε?"...
 

Μού ήρθε με mail και ξέρω ότι ισχύει για πολλούς από αυτούς που φωνάζουν κατά των μέτρων...

Ως γνωστόν η μνήμη του Έλληνα είναι ελαφρώς καλύτερη από του χρυσόψαρου. Ξεχνάει...και επιπλέον τα δικά του "βολέματα" στο παρελθόν τα έχει "παραγράψει" μέσα του. Και αν τυχόν και τον ρωτήσεις σου λέει τα εξής:

- "Εγώ?? Που δούλευα επί 35 χρόνια σερί (ξέρεις κανέναν που να δουλεύει με διαλείματα?) και τώρα πάνε να μου φάνε τη σύνταξη??" (εγώ άλλο ρώτησα: Πως μπήκες στη δουλειά...).

- "Αυτά που λες δεν είναι κάτι που έχει σημασία. Εγώ, τι είμαι? Ένας μικρός υπαλληλάκος/συμβασιούχος(επί σειρά ετών...)/συνταξιούχος/υπεργολάβος δημοσίου (στην Ελλάδα αυτό άνετα μπορούσε να θεσμοθετηθεί και ως επάγγελμα). Σημασία έχει που πήγαν τα χοντρά λεφτά!" (Συμφωνώ. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν γύρω στα 5εκ."μικροί" σαν και σένα. Συν οι "χοντροί". Ααα, και "χοντρά" για άλλους που φωνάζεις, είναι και τα δικά σου για άλλους που δεν είχαν ποτέ τις "άκρες". Άσχετα που θα το ήθελαν πολύ...).

-"Τι? Και τώρα εγώ φταίω δηλαδή για την κατάσταση αυτή? Αυτό είναι το σύστημα...που φτιάξανε αυτοί!" (Τρώγανε όλοι, βολεύονταν οι διπλανοί, ε...βολεύτηκες και εσύ, αλλά δεν φταίς γιατί δεν το έφτιαξες εσύ αυτό το τέρας. Απλά μόνο που το εκμεταλλεύτηκες...ΤΟΣΟ κακό είναι θα μου πείς πάλι ε?)

Ο πατέρας μου φωνάζει ότι πέρασε όλη τη ζωή αδικημένος στον ΟΤΕ (έδωσε εξετάσεις και μπήκε) λόγω πολιτικών συμφερόντων (ΝΔ αυτός, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επι το πλείστον) και έχει δίκιο. Το είδα και εγώ να συμβαίνει. Τι θα έκανε όμως αν ήταν η ΝΔ πάνω και ξαφνικά του πρόσφεραν καλύτερες θέσεις οι "ομο-ιδεάτες" του? Οι περισσότεροι θα την έπαιρναν και θα έλεγαν στον εαυτό τους "Γιατί να μην τη πάρω? Μήπως δεν την αξίζω?? Είναι καλύτεροι όλοι αυτοί οι άχρηστοι (βλέπε ΠΑΣΟΚτζήδες, ΚΚΕέδες και λοιπούς σε -δες)?"

Για να μην πω για βολέματα στον στρατό που λίγο ως πολύ έχουμε ζητήσει όλοι, είτες για μεταθέσεις ή άδειες. Ακόμα και όσοι ζήτησαν αλλά δεν βολέυτηκαν, στην συνείδηση τους έχει καρφωθεί ότι "εγώ έκανα θητεία χωρίς χάρες αδερφέ, δεν με βόλεψε κανείς, αντρίκια πράγματα...". Το ότι ζήτησες και απλά δεν έκατσε, το παραγράφουμε...ε αδερφέ?

Γι'αυτό κακώς μας κράζουν οι Ευρωπαίοι ότι δεν αντιδρούμε και κοιμόμαστε. Αφού στο μεγάλο αυτό "στρώμα" του βολέματος όλοι θέλαμε να κοιμηθούμε και όσοι έιχαν την ευκαιρία το έκαναν. Σε μια ακρούλα, για λίγο διάστημα, έπιασαν πολλά τετραγωνικά μαζί λόγω όγκου (βλέπε Πάγκαλος), έστρωσαν σεντόνια, πήραν κουβέρτες, διπλές, τριπλές, ανάλογα τις άκρες, τις εκατέρωθεν χάρες και ανταλλάγματα. Ότι έπαιρνε τον καθένα. Και ας ξέραμε ότι το στρώμα πατάει σε βάσεις που χώνονται όλο και πιο βαθιά από το βάρος και κάνουν όλο και μεγαλύτερη ζημιά. Δεν μας νοιάζει το σε ποιόν. Τους ξέρουμε και από πριν? Έτσι και αλλιώς αντέχει τόσα χρόνια. Εμένα άμεσα δεν με επιβαρυνεί η ζημιά και όσο για τις συνέπειες αν ποτέ γίνει κάτι? Στα "μαλακά" θα πέσω, το ξέρω...

Print Page

Καθίστε και σκεφτείτε (σειρούλες), ήρθε το καλοκαίρι!

Ο Μάγκουρας άλλη δουλειά δεν κάνει τον τελευταίο καιρό, μόνο σκέφτεται, σκέφτεται, σκέφτεται! ΄Τί σκέφτεσαι ρε Μάγκουρα;΄ τόλμησε και ρώτησε ο Λέπουρας, βλέποντας τον φίλο του προβληματισμένο, αλλά απάντηση δεν πήρε. Όμως, θα σας πω εγώ τι σκέφτεται ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα Μαγκουράκος.

Ο Μαγκουράκος κάθεται και σκέφτεται τι θα κάνει φέτος το καλοκαίρι!

Εσείς;

Print Page

Η συνάντηση

Θέατρο  Badminton - Μουσικό Προαύλιο 2011

Τετάρτη 1 Ιουνίου Επίσημη έναρξη / Μίμης Πλέσσας , Σόνια Θεοδωρίδου
Ρεσιτάλ τραγουδιού, πιάνο – φωνή

Ο κατ’ εξοχήν συνθέτης του ελληνικού κινηματογράφου, ο Μίμης Πλέσσας, τιμά το φεστιβάλ «Στο πανί και στο γυαλί…» και αποδίδει στο πιάνο τα κινηματογραφικά του τραγούδια.

«Όταν η ευαισθησία συναντά τη τελειότητα, δύο, τόσο εκ διαμέτρου αντίθετα, αλλιώτικα μπορούν να συμβούν: Να μείνουν ανεπηρέαστες και η ευαισθησία και η τελειότης ή ακόμα, να ελαχιστοποιεί η καθεμιά την άλλη.Ή, αυτό που συνέβη σε μας που, κάθε φορά που συναντιόνταν οι σπάνιες αρετές, δυνάμωνε το αποτέλεσμα. Και οι συναντήσεις ήταν πολλές και το αποτέλεσμα δεν ήταν απλά προσθετικό.Μόνο αν ακούσετε το ηχογράφημά μας, τις στιγμές που δεν ξεχωρίζει το ευαίσθητο από το τέλειο, θα νοιώσετε την περηφάνια που περίσσεψε για να υπογράφουμε καλή ακρόαση, διαλέγοντας, για την τιμητική έναρξη του Φεστιβάλ στο Badminton, κινηματογραφικά κομμάτια και όχι μόνο, από αυτή τη μοναδική συνεργασία.»

Σημειώνω ότι αυτή είναι πραγματική επίσημη ανακοίνωση (μου έρχεται newsletter από το Badminton) και πρόλογος για το τι θα γίνει σήμερα. 

Εχει ξαναγίνει τέτοια συνάντηση; Ποιοί Αγανακτησμένοι; Ποιός προπυλακισμός Βουλευτών; Ποιά κρίση;;; 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ:

Θα έρθει τελικά στο ραντεβού η ευασθησία;; 

Ποια θα είναι τα πρώτα λόγια της τελοιότητας και τι παιχνίδι θα γίνει με τα μάτια; 

Ο προλογάς (αυτός που κάνει τους προλόγους) κατάφερε να κάνει ότι δεν μπόρεσε να κάνει ο Παπακωνσταντίνου με την 5η δόση του δανείου. Θα την πάρουμε ή όχι; Και μιλάνε οι ειδήσεις για θρίλερ. Εδω παίζει να μην έρθει στο ραντεβού η ευαισθησία ρε παιδιά! Φιξαρισμένο μεν το ραντεβού, αλλά ποτέ δεν ξέρεις! Είναι και...ευαίσθητη. Μπορεί να επηρεαστεί από κάτι και να μην έρθει. Αυτό είναι θρίλερ!!

Φίλες. Φίλοι. Με άγγιξε. Όπως άγγιξε και εσας. Και με έκανε να το δω από μια άλλη οπτική γωνία: Μήπως το μήνυμα που περνάει είναι άλλο; Πιο...πρακτικό ας πούμε; 

Τώρα τελευταία έχω φάει ένα κόλλημα και προσπαθώ να μαντέψω το τι μπορεί αν σκέφτεται κάποιος ενώ λέει κάτι άσχετο. Ο Γιώργος π.χ (ο Πρωθυπουργός, που είπε και η Σία Κοσσιώνη στο ΣΚΑΙ), είμαι σίγουρος προχθες που μίλαγε -διάβαζε δηλαδή- ότι σκεφτόταν τι σκατά μπορεί να φταίει και δεν μπορεί να κάνει synchronize το iPad του με το Mac στο σπίτι. 

Εδώ πάλι. Στη κορυφαία αυτή συνάντηση. Μήπως το μήνυμα είναι πάλι εκδήλωση...σεξουαλικών ορμών, όπως πρόσφατα ο Λοβέρδος; 

Εγώ άλλα κατάλαβα από το μήνυμα και πείτε με και σεξομανή ή κολλημένο:

«Όταν η ευαισθησία συναντά τη τελειότητα (γυμνοί...Μίμης-Σόνια...), δύο, τόσο εκ διαμέτρου αντίθετα (του πέφτει πολύ Σόνια του Μίμη, η αλήθεια είναι), αλλιώτικα μπορούν να συμβούν: Να μείνουν ανεπηρέαστες και η ευαισθησία και η τελειότης (κοινώς να μην σηκώνεται η "σημαία" του Μίμη) ή ακόμα, να ελαχιστοποιεί η καθεμιά την άλλη (να τελειώσει πριν αρχίσει...).Ή, αυτό που συνέβη σε μας (έπαιξε και τρίο στις παλιότερες -καλές- μέρες) που, κάθε φορά που συναντιόνταν (για όργια μιλάει...) οι σπάνιες αρετές (ρε μπας και ο Μιμάκος είχε "μπαζούκα";), δυνάμωνε το αποτέλεσμα (εδώ αναλαμβάνε η Σόνια, ψιλομαδοζοχιστικά μου κάνει...). Και οι συναντήσεις ήταν πολλές (της καριόλας γινόταν!) και το αποτέλεσμα δεν ήταν απλά προσθετικό (εδώ μπερδεύομαι. Ή μιλάει για βιτσιόζικα πράγματα, υποβοηθήματα, dildos και τα σχετικά...ή κούμπωνε το χάπι και έβγαζε άλλες 2-3  πίστες. Δύσκολο πολύ όπως και να έχει). Μόνο αν ακούσετε το ηχογράφημά μας (Αυτάααα είναι...εδώ, προς το τέλος στο πετάει: Υπάρχει και ηχητικό ντοκουμέντο. Μίμης-Σόνια. Η συνάντηση. Η libido σου στο Θεό ήδη...), τις στιγμές που δεν ξεχωρίζει το ευαίσθητο από το τέλειο (η πιο ποιητική κορύφωση ever... παραδεχτείτε το...), θα νοιώσετε την περηφάνια που περίσσεψε (Μίμης, μόλις έχει ανάψει το τσιγάρο...) για να υπογράφουμε καλή ακρόαση (Κλείσιμο: σα να λέει...κάν᾽το και εσύ ρε μάγκα αν μπορείς...), διαλέγοντας, για την τιμητική έναρξη του Φεστιβάλ στο Badminton, κινηματογραφικά κομμάτια και όχι μόνο, από αυτή τη μοναδική συνεργασία.»

Πάγκαλος, σε μεταμεσονύχτιες live 2ωρα πάνελ να λἐει τις γνωστές μαλακίες. «Αυτά τα πιτόγυρα μετά, θα τα σκίσω...!». Πιο πιθανό αυτό δεν είναι να σκέφεται ενώ μιλάει;; Θολώνει ο άνθρωπος! Από τη πείνα και δεν ξέρει τι λέει! Συμπαθάτε τον!

Εγώ...αυτά βλέπω πάντως...

Μίμης, Σόνια, Πάγκαλος. Χάλασα και την αισθητική πρώτη του μήνα...σόρυ.

Καλό Καλοκαίρι σε όλους!

Print Page

Αστέρια. Ανερχόμενα.

Έβλεπα το γαμάτο "κατεβάζουμε ρολλά στις 15/7" του Παπακωνσταντίνου στους ΦΑΚΕΛΟΥΣ και σκεφτόμουν το "βάλ'τε τον Αρνιακό να το ανακοινώσει τουλάχιστον...".
-Κυριές και κύριοι Καλησπέρα σας (πλατύ χαμόγελο). Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά, η ζέστη μας καλοσωρίζει από τις πρώτες πρωινές ώρες πλέον (τα μικρά κρύα αυτά αστείακια) και τώρα έφθασε η στιγμή που εκτός από αυτήν θα μας καλοσωρίσει και η ανεργία. Από αύριο στάση πληρωμών και αλλαγή σκηνικού (πλατύ χαμόγελο) - όχι του καιρού αυτή τη φορά αγαπητοί φίλοι μου- αλλά της κοινωνίας μας (πλατύ χαμόγελο).  Πτωχευσαμε επιτέλους και επίσημα, μας κούρασαν για λίγο μέχρι να μας το πουν, αλλά πλέον μπορούμε με τις ευλογίες του κράτους....να φάμε τον διπλανό μας (πλατύ χαμόγελο)!
Καλή σας Όρεξη (ααααυτό και αν είναι πλατύ χαμόγελο)!

Σε χώρισαν? Σε  απέλυσαν? Σου πήραν την κούπα σου στη δουλειά? Έχασες τα κλειδιά σου? Σε έφτυσε το γκομενάκι? Κρύωσε το πιτόγυρο που σου έφερε ο ντελιβεράς? Πάτησες σκατά? Αρνιακός. Τελεία. Το καλύτερο αντικαταθλιπτικό - καταπραϋντικό.Μεγάλο αστέρι.

Και άλλη μια αναφορά στο μεγάλο Λοβέρο Ανδρέα. Στην ΕΡΤ, να λέει αλήθειες (εγώ τον πάω αυτόν και ας αποδειχθεί μετά καραγκιόζης) ζωντάνα με την Έλλη Στάη στο δελτίο και στο background πίσω του να παίζει τσόντα.
Α. Λέω ένα κάρο μαλακίες και μέσα μου σκέφτομαι: "Α ρε, γαμήσι που σας περιμένει..."
Β. Έλλη μου...να σε στριμώξω σε κανά δωμάτιο να λες....Ανδρεάααα....μηηηηηηη....μηηηηηηηηη!!!!
Καμιά φορά η σκέψη γίνεται εικόνα Ανδρέα! Προσοχή παιχταρά μου!

Μπάρλα, κράτα μου ένα μισαωράκι από το επόμενο post. Μπήκε η Τετάρτη.

Lepi

Print Page

Ανακοίνωση - Ανακοίνωση!!!!

Για τις επόμενες δέκα μέρες θα κυκλοφορώ με τον ένα φακό επαφής μόνο σειρούλες, οπότε αν με δείτε στο δρόμο και δε σας χαιρετήσω, μην με παρεξηγήσετε please. More importantly, αν με δείτε στο δρόμο και έρχεται και ένα φορτηγό κατά πάνω μου, σπρώξτε με, και δε θα χάσω!!!

ΥΓ: Λέπουρα ψώνιο βγάλε τη φώτο μη τα σπάσω όλα εδώ μέσα! Έχω και ένα φακό μόνο, και αλλού θα χτυπάω, αλλού θα βρίσκεσαι!

Print Page

Φωτογραφίες στη ντουλάπα μου!

Φωτογραφία Νο1: Στο σχολείο ξεκινάνε όλα!

Στο σχολείο, καπνίζαμε πίσω από το σχολείο (!), έξω, ωστόσο δεν ήταν πάντα έτσι. Αρχικά καπνίζαμε στο λεβητοστάσιο, το οποίο δεν ήταν ακριβώς λεβητοστάσιο, ήταν κάτι σα καλύβα, χωρίς πόρτα, που είχε μέσα το λέβητα. Εμείς λοιπόν, μπαίναμε μέσα στην καλύβα, καθόμασταν πάνω στο λέβητα και καπνίζαμε, πράγμα μάλλον επικίνδυνο τώρα που το σκέφτομαι, πολύ cool όμως όταν το κάναμε. Μέχρι μια μέρα τουλάχιστον, που εκεί που καθόμουνα, πάνω στο λέβητα πάντα, πρόσεξα μια βρύση στην άκρη, που όμως ήταν γυρισμένη ανάποδα, κοίταγε δηλαδή προς τα πάνω. Μη με ρωτήσετε γιατί, αλλά εγώ την άνοιξα λίγο και ήταν τότε που πλημμύρισε το λεβητοστάσιο-καλύβα πολύ και πεταχτήκαμε όλοι σαν τα ποντίκια και ήταν και τότε που μπήκε πόρτα και από τότε καπνίζαμε έξω. Για λίγο δηλαδή, γιατί όταν πιάσανε τα κρύα αρχίζαμε να πηγαίνουμε στις τουαλέτες, σταμάτησαν όμως να κατουράνε τα γυμνασιάκα, φοβόντουσαν, λέει, μη τα τρυπήσουμε με καμοιά από τις σύριγγες μας (!), οπότε και έγινε της πουτάνας, που τα μικρα άρχισαν να κατουριούνται πάνω τους, και από τότε ξανα αρχίσαμε να καπνίζουμε έξω. Στα μεγάλα κρύα ωστόσο, καπνίζαμε στην τάξη, ωστόσο πετάγαμε τα τσιγάρα από το παράθυρο, και λερώναμε το φιατάκι της φιλόλογου, που το πάρκαρε από κάτω, και είχε και θέμα με την καθαριότητα, με αποτέλεσμα να τα πάρει και αυτή και να γίνει της πουτάνας πάλι και για άλλη μια φορά να πρέπει να πηγαίνουμε έξω για να καπνίσουμε.

Ιδού! (Έτσι γράφεται το ιδού αλήθεια;)

Άλλα νέα: Γέννησε ο Σειρούλας Θοδωρής χτές, δηλαδή δε γέννησε αυτός ακριβώς, η Όλγα γέννησε η γυναίκα του, ωστόσο ο Θοδωρής κλαίει non stop από τότε, ‘πρέπει να σοβαρευτείς λίγο σειρούλα’ του είπα, ‘έγινες πατέρας τώρα, δε γίνεται να μιξοκλαίς σαν κυρία συνέχεια’ συνέχισα, αλλά αυτός κλαίει ακόμα, κοριτσάκι κάναμε αν δε σας το είπα, ναι, θα πάω αύριο να τη δω από κοντά και να της πω όλη την αλήθεια, ότι δηλαδή ο θείος Γιώργος είναι ο μόνος έξυπνος στην παρέα, ο πατέρας της και ο θείος τζάκος είναι απλοί κομπάρσοι και εμένα να αγαπάει μόνο γιατί εγώ δεν κλαίω σα γυναικούλα. Επίσης θα της πω οτι εκείνο το βράδυ στην Ορεστειάδα, εγώ δεν ήθελα να πιω, οι άλλοι δύο με παρασύρανε γι αυτό και μας γράψανε οι εφημερίδες, και φάγαμε και πεντακόσιες μέρες φυλακή, each, εγώ δεν φταίω τίποτα, εγώ είμαι καλό παιδί.

Και ας με λένε οι συμμαθητές μου μαλάκα που άνοιξα εκείνη τη βρύση!

Καθρεφτάκιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!

ΥΓ:Φωτογραφίες και video αύριο, τώρα νυστάζω, κάνει και ένα κρύοοοοοο, έτσι μου έρχεται να πάω να κάτσω πάνω σε κανα λέβητα (σειρούλες)!

Print Page

Δεύτερες ευκαιρίες ή αλλιώς ΄θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πατερα μου, τη μάνα μου μα πάνω απ' όλα τα Θεό που με έκανε τόοοοοοοοσο ωραίο!!!΄

Κάθε φορά που ανεβαίνω (ή μήπως κατεβαίνω;) τη Σόλωνος, την Τρικούπη, τη Μπενάκη και τ'άλλα παιδιά, θυμάμαι τότε που ήμουν φοιτητής και στην αρχή κάθε εξαμήνου πήγαινα στα βιβλιοπωλεία σ'αυτούς τους δρόμους, για να πάρω τα βιβλία. Σε ένα από αυτά θυμάμαι, είχα συναντήσει και Αυτή, την πρώτη αγάπη που κανείς δεν ξεχνά, νομική αυτή, ΑΣΟΕΕ εγώ, θα σε δω στη Σόλωνος φάση, και εννοείται ότι και τότε εγώ την είχα δει πρώτος, και εννοείται ότι χέστηκε που με έιδε, και εννοείται ότι είχε αυτό το ειρωνικό ύφος στη φατσούλα της, γαμώ τη φατσούλα της και εννοείται ότι την είδα χρόνια πολλά μετά πάλι, στο αεροδρόμιο (http://www.youmeandlepouri.blogspot.com/2007/11/blog-post_15.html), δικηγόρος αυτή, να πουλάω μπλουζάκια εγώ. Μόνο που...

Μόνο που σήμερα στο μετρό, ακόμα περισσότερα χρόνια μετά, στο γνωστό βαγόνι, πού θέλετε να σας ορκιστώ (σειρούλες), μου έκανε ματάκια μια κοπέλα! Και τι κοπέλα (σειρούλες), κούκλα σας λέω. Ψηλη, γλυκιά, sexy και όποιος αντέξει, και κοιτούσε εμένα, και μου χαμογελούσε κιόλας, ήταν ξεκάθαρο σας λέω, κοιτούσε εμένα και κανένα άλλο. 'Θα φοράω κάθε μέρα τα ίδια ρούχα' σκεφτόμουνα, ΄'γκρι φόρμα, καφέ μπλουζάκι, πράσινο polo και millenium από κάτω, πάει τελείωσε, και δε ξυριστώ ποτέ ξανά΄ συνέχιζα να σκέφτομαι, καθώς έκανα ματάκια και εγώ, και εκεί που έκανα ματάκια και εγώ, τι να δω (σειρούλες), πίσω από την κούκλα ήταν Αυτή! Μόνο που δεν είχε αυτό το ειρωνικό ύφος πια, μόνο που με είχε δει πρώτη αυτή, μάλλον με παρακολουθούσε ώρα, μία εμένα, μία την κούκλα. μία εμένα, μία την κούκλα, και μόνο που μάλλον δε χέστηκε που με είδε αυτή τη φορά. Νομίζω έκανε να με χαιρετήσει αυτή, αλλά εγώ ΜΑΛΛΟΝ ΧΕΣΤΗΚΑ, αφού συνέχιζα να κάνω ματάκια. "Πάμε σπίτι σου να τα πούμε;'' μου είπε στην πόρτα, ''δε γίνεται'' της απάντησα, 'είμαι με την κοπέλα'' και οι πόρτες άνοιξαν, και εγώ κουνήθηκα να φύγω, αλλά αυτή μάλλον όχι, μάλλον είχε μείνει παγωτό, χαχα, ω τι καλά, ω τι καλά.

ήθελα απλά να το μοιραστώ μαζί σας (σειρούλες)!

Ευχαριστώ! (όχι εσάς, τον God)!

Καληνύχτα! (σε εσάς)!

Τί άλλα; Όλα καλά; Και εγώ καλά! Πάρα πολύ καλά! Παααααρα πολύ καλά! If you know what i mean...

Print Page

Νέα εποχή!!!

Τα γνωρίζετε τα QR Codes;
Όσοι δεν τα γνωρίζατε ήρθε η ώρα να τα μάθετε!

Όπως λένε και οι ειδικοί: Είναι (Quick Response) κωδικοί δύο διαστάσεων οι οποίοι μπορούν να σκαναριστούν από smartphone φωτογραφικες μηχανές (κινητά), και να αποκαλύψουν κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο και URLs (websites).
Είναι, θα έλεγα, ένας τρόπος σύγχρονης επικοινωνίας των εταιρειών με το καταναλωτικό κοινό που κινείται έξω στο χώρο και μπορεί με αυτό τον τρόπο να το παρακινήσει να πάει σε μια ιστοσελίδα και να δει τα προιόντα τους.
Στην Ιαπωνία χρησιμοποιείται πολλά χρόνια αυτή η τεχνολογία και είναι πάρα πολύ δημοφιλής θα έλεγα. Στην Αμερική όμως μόλις τώρα αρχίζει να κερδίζει έδαφος και να γίνεται δημοφιλής.
Με λίγα λόγια σκανάρεις (αφού έχεις κατεβάσει την εφαρμογή στο κινητό σου) τον κωδικό και εάν έχεις mobile σύνδεση σε "πηγαίνει" στην σελίδα που διαβάζει!

Είναι λοιπόν δυνατόν το πιο ενημερωμένο blog του πλανήτη, το youmeandlepouri για όσους δεν κατάλαβαν, να μην συμβαδίσει με τα σημεία των καιρών;;;

Είναι;;;

Ε όχι, λοιπόν, δεν είναι!!!

Ιδού αγαπημένοι μου το QR code του youmeandlepouri!



Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;...Οτι μπορείτε να τυπώσετε αυτή την photo σε μπλουζάκια, flyers, posters, οπουδήποτε και να κάνετε το blog μας ακόμα πιο γνωστό στα πέρατα της γης...έτσι όλο και περισσότεροι θα μπορούν να διαβάζουν την "καθημερινότητα" του baboura, τα "επιστημονικά" του lepoura και να αναρωτιούνται πότε θα γράψει τίποτα ο magouras!

Υ.Γ. Για να κατεβάσετε την εφαρμογή QR code στο κινητό σας πατήστε εδώ http://www.mobile-barcodes.com/qr-code-software/

Τα σέβη μου...

Print Page

Reunion 2011 : Όλα ήταν διαφορετικά πριν αλλάξουν (σειρούλες).

"Μη μας ματιάσω φίλοι μου, δεν έχουμε αλλάξει καθόλου από τότε', είπε η δεκα χρόνια πριν συμφοιτήτρiα Χρυσάνθη και όλοι χαρήκαμε πάρα πολύ. Είναι όμως έτσι; Η ίδια είναι πλέον παντρεμένη, εγώ μαλλιά παλιά στο Texas, την κοτσίδα του Σάλτα την κλαίν' ακόμα, και η Πατρίδα, κατά κόσμον Λένα, αντί να πέρνει σβάρνα τα μπουζούκια, πλέον πηγαίνει από ερημονήσι σε ερημονήσι και κάνει παρέα με τα γερόντια στα καφενεία. Τώρα που το σκέφτομαι, μόνο ο μικρός Γιαννάκης έχει μείνει ίδιος, αλλά και αυτό μάλλον μούφα θα είναι, καταλήξαμε με το Σάλτα λίγη ώρα μετά, 'το πιθανότερο είναι να κάνει διπλή ζωή' αποφασίσαμε, ΄το πρωϊ μανατζαρέος και το βράδυ τρελός σκυλάς, με τις χρυσές αλυσίδες του, και τα ανοιχτά πουκαμίσά του και τα όλα του'. Κάπως έτσι θα είναι, δε μπορεί, ή μήπως μπορεί; Τώρα που το (ξανα) σκέφτομαι ίσως και να είχε δίκιο η Χρύ, ίσως να είμαστε ακόμα παιδιά, ίσως κατα βάθος χεστήκαμε που είμαστε τριάντα, ίσως ακόμα το μόνο που θέλουμε είναι να πίνουμε καφέ με τους φίλους μας και τίποτα άλλο, ίσως ο μικρός Γιαννάκης να ήταν σκυλάς από τότε και απλά να ντρέπεται να μας το πει δέκα ολόκληρα χρόνια! Εσείς;

Bonus track: Χτες το βράδυ η Ζαφείρο με πήγε σε ένα γαμηστρόνα στο Λαιμό Βουλιαγμένης με τη πρόφαση ότι έχει μια καντίνα εκεί. Καντίνα εννοοείται ότι δεν είχε, η κυρία μάλλον ήθελε να με αποπλανήσει, αλλά έκανε τόσο κρύο, που όχι σεξ, ούτε τσιγάρο δε μπορούσαμε να κάνουμε. Χα-χα απλώσαμε την κουβερτούλα μας και κάναμε το τσιγαράκι μας λοιπόν. Δίπλα μας γινόντουσαν παιδιά και εμείς κάναμε το τσιγαράκι μας. Και αυτό, φίλοι μου, λέγεται 'ένας υπέροχος τρόπος για να ξεκινήσεις την εβδομάδά σου'. Ευχαριστώ Ζαφείρο. Θα μπορούσες άνετα να ήσουν και εσύ στο reunion ξέρεις, δίπλα στο μικρό Γιαννάκη, το σκυλά που λέγαμε. Εμείς τον αγαπάμε. Εσύ;

Η δική μας ζωή (είναι δική μας)!

Τρεις ημέρες περάσανε από τότε που γυρίσαμε από την Στουγκάρδη και, μη με ματιάσω σειρούλες, είμαι (ακόμα) μες στην καλή χαρά. Να φταίει ο αέρας, το νερό, τα τρένα η Mercedes, η Porsche ή να φταίει κάτι άλλο; Μήτε ο αέρας, μήτε το νερό, μήτε η Mercedes μήτε (καν) η Porsche φταίει. Είναι που παίρνεις ενα break από τη ζωή σου και που καταλαβαίνεις ότι αν χαλαρώσεις λίγο, όλα θα γίνουν, με το καιρό τους. Είναι που οι ατάκες του Κουναβιού δεν υπάρχουν, τα γερμανικά του Λέπουρα επίσης δεν υπάρχουν, οι χοροί του Μάγκουρα ξανα μανά δεν υπάρχουν και τα όνειρα τα δικά μου αυτά και αν δεν υπάρχουν. Είναι που αυτά τα λίγα που υπάρχουν, μπορεί τελικά και να είναι αρκετά, αν μη τι άλλο τόσο όσο για να ζήσεις μια αξιοπρεπέστατη και γεμάτη χαρά ζωή. Κάπως έτσι λοιπόν, εχώ πάλι το χαμόγελό μου, πάλι το κέφι μου, πάλι είμαι άφραγκος, πάλι κανω την πιο αδιάφορη δουλειά του κόσμου, πάλι βαριέμαι να κάνω αυτό και εκείνο, αλλά ξέρετε τι σειρούλες, όλα αυτά είναι ΔΙΚΑ ΜΟΥ, και κανενός άλλου, αλλά ακόμα και αν τα χάσω και αυτά τα λίγα, κάπως κάπου κάποτε, πάντα, μα πάντα όμως, θα έχω τη Στουγκάρδη. Εγώ, εσύ, ο Λέπουρας και το Κουνάβι πάντα θα έχουμε τη Στουγκάρδη! Και τη ζωή μας. Τη δική μας ζωή.

Οκ με πιάσατε. Η Porsche φταίει.

To be continued...

Print Page

'In the beginning, i looked around but couldn't find the car i dreamt of, so i decided to to build it myself.' Ferry Porsche

Daβ bitte jaaaaaaaaaa!!!!

Print Page

13000 hits (σειρούλες)!

• Το πρώτο post 'σηκώθηκε' 28 Ιουνίου 2007 από το Λέπουρα και είχε τίτλο 'Να δω τι θα βγει'...
• Από τότε έχουν γραφτεί και ΄σηκωθεί΄συνολικά 247 posts από εμένα, εσένα και το Λέπουρα τα οποία 'χωρίζονται' σε 19 κατηγορίες με την κατηγορία 'Έχω φρέσκο' να συγκεντρώνει τα περισσότερα (57 posts). Ακολουθούν οι κατηγορίες 'Τι μας κόλλησε' 'Ορισμοί' 'To know us better' και 'Μια σχεδόν φυσιολογική εβδομάδα'
• Συνολικά σχολιαστήκαμε 247 φορές, όσα και τα posts μας! Τυχαίο; Δεν νομίζω!
• Στο blog περιγράφονται, σχέσεις, χωρισμοί, διακοπές, βόλτες, ταξίδια, μετακομίσεις, απολύσεις, παραιτήσεις, παράνομοι δεσμοί κ.α.
• Εγώ, εσύ και ο Λέπουρας θα συνεχίσουμε να γράφουμε το 2011?
• Ψήφισε το αγαπημένο σου post και κέρδισε το πρώτο μπλουζάκι του blog που θα κυκλοφορήσει! Η τελετή παράδοσης θα γίνει στο πάρτυ που θα κάνουμε όταν φτάσουμε τα 15000 hits!

Print Page

Καλή Χρονιά σε όλους!!

Αργήσαμε λίγο, είχαμε και το "τρέξιμο" μας τις γιορτές...δεν προλάβαμε...αλλά έστω και με καθυστέρηση, κάνουμε μια και μόνο εμφάνιση που δεσμευόμαστε ότι εφόσον έχει μεγάλη ανταπόκριση (δηλαδή πάνω από ένα σχόλιο...) θα επαναλαμβάνουμε μέσα στη Χρονιά. Μπορείτε να ψηφίσετε και τον καλύτερο performer...

Print Page