Μαγνητάκια στο ψυγείο μου! (part 1)

(από το αρχείο του Baboura, πρέπει να ήταν Σεπτέμβριος του 2005 νομίζω, θυμάμαι έβρεχε και βαριόμουν, καλή ώρα)

Μαγνητάκι νο1: Your mother warned you there would be days like this...

Break ήταν και πέρασε...
Το ξύπνημα τις Δευτέρες είναι το χειρότερο ξύπνημα, ειδικά το φθινόπωρο. Πρώτον, γιατί η ψυχή σου βρίσκεται ακόμα στην Αντίπαρο, όπου τα ξυπνητήρια δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης και δεύτερον γιατί ακόμα και να το ακούσεις το ξυπνητήρι και να τα ανοίξεις τα ματάκια σου πού να πας; Στη δουλεία; Γιατί; Περίπτωσή τύπου ‘το μεν πνεύμα ασθενές, η δε σαρξ χάλια και αυτη’. Και μου το έλεγε η μάνα μου να πάω πίσω στην εξοχή να ζήσω, εγώ τίποτα, Αθήνα και πάλι Αθήνα. Παρ’τα τώρα μαλάκα. Σήκω και ντύσου τώρα (μαλάκα).

Πώς λέγεται μια φακή πάνω σε μια άλλη φακή; Φακοί επαφής!
Αν δε, πρέπει να ξυπνήσεις νωρίτερα από το κανονικό για να πας στον οφθαλμίατρο πρώτα, άστα να πάνε, πάρε τηλέφωνο στη δουλειά και πες ότι παραιτείσαι, να γλιτώσεις και το τρέξιμο. Από την άλλη, αν ο γιατρός γυρίσει και σου πεί ‘το σύστημα Μπράιγ το ξέρεις;’ μην αγχωθείς ‘σε πειράζει’ όπως θα σου πει και η βοήθός του. Αν, όμως, στη συνέχεια η ίδια βοηθός κοιτάξει τις σημειώσεις του γιατρού και μετά γυρίσει και πει ΄τι θέλω και μιλάω η ηλίθια’ τότε ναι, μπορείς να αρχίσεις να αγχώνεσαι. Και μου το έλεγε η μάνα μου όταν ήμουν μικρός να μη κάθομαι τόσο κοντά στη τηλεόραση, εγώ τίποτα εκεί, κολλητά!

‘Ο Δίας είναι ο καλός και ο Κρόνος είναι ο κακός’. Αυτό δεν μου το είχατε πει, τώρα μου το λέτε.
Αν βαριέσαι υπερβολικά, αν νομίζεις ότι τίποτα ενδιαφέρον δε σου συμβαίνει, ότι ακόμα μια μέρα πέρασε χωρίς να συμβεί τίποτα το ενδιαφέρον, ότι ακόμα και οι τρελοί λογικεύτικαν, πάρε ταξί για να γυρίσεις σπίτι. Και όταν ο ταρίφας γυρίσει και σου πει ‘εγώ πάντως αν ήμουν ο Δίας θα την κατέστρεφα τη γη ολόκληρη’ εσύ συνέχισε την κουβέντα σαν να μην τρέχει τίποτα. Αυτός θα συνεχίσει να σου μιλάει και θα σου πει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Ότι όλοι κρύβουμε ένα Δία μέσα μας, πολύ μέσα μας όμως, ότι η Αθήνα είναι ένα τεράστιο χοιροστάσιο και τίποτα άλλο (μη πεις οτι στα χοιροστάσια δε πιάνουν nova, δε θα το εκτιμήσει καθόλου, θα νομίζει ότι τον κοροϊδεύεις και μπορεί να σταματήσει να μιλάει), ότι δε μπορεί να είναι κάποιος φιλοσοφημένος και ταυτόχρονα ευτυχισμένος, ότι πρέπει να είναι (είσαι) ηλίθιος για να σου αρέσει η ζωή και άλλα τέτοια. Και αν σε ρωτήσει τι δουλειά κάνεις, εσύ πές του γεμάτος σοβαρότητα οτι δουλέυεις 'σε μια αποθήκη, αλλά δε μπορώ να σας πω άλλα, ήδη σας είπα πολλά’. Και μου το είχε πει η μάνα μου όταν έφευγα για την πρωτεύουσα να μη μιλάω σε ξένους και όταν χάνομαι να ζητάω οδηγίες μόνο από μπάτσους και απο περιπτεράδες (!).

Πόσοι αποθηκάριοι χρειάζονται για μια αποθήκη εξακοσίων τετραγωνικών μέτρων; Τέσσερις και πολλούς λέω.
Έφυγαν και οι έκτακτοι από τη δουλειά και μείναμε τρεις και ο κούκος, εγώ-ο αστυγματισμός μου μόλις φώναξε bingo, o Πάνος-δεν έχω κάποια αρρώστια, απλά δουλεύω σε αποθήκη γι’αυτό έχω μείνει πενήντα κιλά, ο Γιώργος-να πάω στρατό να βρω την υγεία μου και ο Γιάννης-παραιτούμαι. Σε κάθε ένα απο μας πλέον αντιστοιχούν μόλις εκατόν πενήντα τετραγωνικά μέτρα αποθήκης, εννιά εκδότες, σαράντα κατσαρίδες και τρεις χιλιάδες Past papers (approximately) . Τό τσέρκι και ο βόθρος ανήκουν σε όλους μας. Και μου το έλεγε η μάνα μου να γίνω δημόσιος υπάλληλος, εγώ τίποτα, εκεί.

Η επιστήμη είναι γένους θηλυκού.
Παρασκευή πρωί επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος, στον οφθαλμίατρο για να με ξαναεξετάσει, γιατί την προηγούμενη φορά τα μηχανήματα βάρεσαν tilt, λέει, και αντί για μετρήσεις έβγαλαν την ms Pac man να κυνηγάει φαντάσματα. Όσο περίμενα, έν τω μεταξύ, να έχουν μαζευτεί γύρω στα τέσσερα γκομενάκια, να με μουντζώνουν και να με ρωτάνει ‘πόσα είναι αυτά’. ‘Βλέπω ρε κορίτσια, πώς δε βλέπω, εσυ φοράς μπορντώ, εσείς οι δύο φοράτε άσπρα και εσύ, που από την αρχή μου άρεσες, φοράς μαύρα’. ‘Όλες άσπρες ρόμπες φοράμε’, είπε η πιο γεια σας από όλες. ‘Look again beautiful, look again’ είπα εγώ και έφυγα. Kαι μου το είχε πει και αυτό η μάνα μου, ότι όλες οι γυναίκες είναι ηλίθιες, εγώ τίποτα εκεί!

Print Page

Πόσα μπορεί να μάθει ένας άνθρωπος σε μια ημέρα μόνο;

'Αν γνωρίζεις ακριβώς τί πρόκειται να κάνεις, ποιός ο λόγος να το κάνεις;' by Pablo Picasso

Pablo Picasso - Friendship

Σοφός ο ζωγράφος σειρούλες. Σοφός και χρήσιμος γιατί μας βοηθάει να κερδίσουμε πολύτιμο χρόνο! Γιατί αν εγώ ξέρω τί πρόκειται να γίνει αύριο στη δουλειά, γιατί να πάω στη δουλεια; Για να πληρώθώ, θα απαντήσετε μερικοί κακεντρεχείς από εσάς. Και αν κάποιος μου δώσει ακριβώς τα ίδια λεφτά, με τον όρο, να μην ξέρω τι θα μου ξημερώσει; ε; ε κακεντρεχείς αναγνώστες μου; Χα! Σας την έφερα! Δεν το περιμένατε έτσι; Πώς να το περιμένετε, εδώ δεν το περίμενα εγώ, θα το περιμένατε εσείς; Γι΄ αυτό διαβάζετε και το blog μας έτσι δεν είναι; Επειδή δεν ξέρετε τι πρόκειται να γράψουμε! Πάνε τα meeting τελειώσανε! Σαν την Πετρούλα και αυτά... Μόλις τελείωσαν! Και ο Picasso, Picasso! Έτσι να γουστάρουμε όλοι μαζί!

Είμαι, λέει, ωραίο τυπάκι και σα να μην έφτανε και αυτό, υπάρψει κόσμος που όταν με γνωρίζει χαίρεται πολύ! Άκου να δεις!

That's right, άκουσα τέτοια κομπλιμέντα σήμερα, ωστόσο δεν έπεσα, όοοοοοοοοοοοχι, αν έπεσα, και βέβαια έπεσα, σαν το κοτόπουλο που του κόβουν το κεφάλι, και τρέχει τρέχει για λίγο χωρίς κεφάλι, αλλά στο τέλος πέφτει. Έτσι και εγώ, στο τέλος έπεσα. Αλλά έπεσα με στύλ και χάρη. Και τσαμπουκά. Έβγαλα τη γλώσσα μου πρώτα. Και πήρα και για λίγο το αίμα μου πίσω. 'Εσύ τι λές, θα πέσω;΄ ρώτησα. 'Δε θέλω να γκαντεμιάζω τα πράγματα΄ είπε. 'Τα γκαντέμιασες ήδη' απάντησα. 'Δε θα πέσω!' ............ (σιωπή) 'Το πίστεψες βρε κουτό! Έχω πέσει από το Σάββατο που μας πέρασε!' ήταν τα τελευταία μου λόγια... ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΠΕΣΑ. Αλλά έπεσα με στυλ και χάρη (δις)

Ο Μάγκουρας και ο Λέπουρας, όταν ήταν μικροί, ή αλλιώς όταν παίζανε βόλεϋ, ήταν σα βλαμμένα!

Χωρίς λόγια...

Feel free to write comments please!

Η διαφήμιση της Nike είναι η καλύτερη διαφήμιση που έχει βγει ποτέ: Just do it!

Απλά αγόρασε τα γαμοπάπουτσα και άρχισε να τρέχεις, απλά γράψου γυμναστήριο, απλά μετακόμισε, απλά μάζεψε τα και φύγε και μην κοιτάξεις ποτέ ξανά πίσω με θυμό, απλά αγάπησε, απλά μάθε να οδηγείς, απλά κάνε αυτό που σου αρέσει, ΑΠΛΑ ΚΑΝΤΟ ΓΑΜΟ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ (που θα έλεγε και ο Μάγκουρας). Απλά τελείωνε. Σαν την Πετρούλα ένα πράγμα. But this is another story και μην με κάνετε να γράψω τώρα για την Πετρούλα, όλα τα blog γι΄ αυτή γράφουν, εμείς είμαστε εναλλακτικό blog λέμε, απλά δε θα γράψουμε για την Πετρούλα, είμαστε εναλλακτικό και οικολογικό blog, και μάλιστα το Σάββατο 28 Μαρτίου στις 20:30 το youmeandlepouri θα κλείσει για μια ώρα και αυτό τα φώτα του. ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ. Πιο απλό πράγμα, βλέπετε, δεν υπάρχει!

Και κάτι τελευταίο που έμαθα λίγο πριν πέσει η νύχτα. Έμαθα τι γίνεται αν ξεχάσεις μισό κοτόπουλο για τρεις μέρες έξω από το ψυγείο...

Βρωμάει όλο το σπίτι κοτόπουλο! Μπλιάχ! Και το είπα στους συγκάτοικους να μη με αφήσουν μόνο μια ολόκληρη εβδομάδα, έφυγαν και ορίστε τώρα τα αποτελέσματα, άρωμα κοτόπουλου, all over the place! lol. Καληνύχτα σειρούλες... Αύριο πάλι.

Print Page

Ας μιλήσουμε λίγο με ρήματα μόνο. (διορθωμένο)

Ότι μπορούμε, μπορούμε. Ωστόσο θέλουμε;

Παράδειγμα: Εγώ τόνους δε βάζω ποτέ όταν γράφω. Και όταν έκανα αρχαία στο σχολείο, η φιλόλογος μας, με έπρηζε να βάζω τόνους. Με πήρε με το καλό, με πήρε με το κακό, με φοβερίσε, προσπάθησε να με δωροδοκήσει κιόλας, αλλά εγώ τίποτα (έδινε λίγα, πολύ λίγα). 'Δεν μπορώ να τους μάθω' της είπα. 'ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕ ΘΕΛΩ!', απάντησε βγάζοντας καπνούς από τα αυτιά και φωτιές από το στόμα. Εγώ συγκλονίστικα με αυτή τη δήλωση. Δε το περίμενα. Με έπιασε στα πράσσα η σκρόφα. Ποιόν εμένα. Αλλά και εγώ που να την ήξερα αυτή τη φράση, ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΟΛΑ. Οπότε μετά από λίγη ώρα σηκώθηκα από τη θέση μου, φόρεσα το ZARA μπουφάν μου, αυτό με το γουνάκι, μερικοί συμμαθητές μου ακόμα το θυμούνται, πήρα την EastPak τσάντα μου και της είπα 'Έχεις δίκιο, και βέβαια μπορώ να μάθω τους τόνους, εδώ τους μάθανε ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ, εγώ δε θα μπορώ, ωστόσο έχεις δίκιο (δις) και εγώ άδικο, και αυτό ήταν που δεν ήξερα, ότι δεν έχω πάντα δίκιο, όσο και αν θα το ήθελα, οπότε δε μου μένει τίποτα άλλο από να φύγω από το μάθημα σου και να πάω να παίξω τάβλι! Κάι να καπνίσω! Καλή συνέχεια!' ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΤΟΥΣ ΤΟΝΟΥΣ, ΔΕ ΘΕΛΩ, ΔΕ ΘΕΛΩ, ΔΕ ΘΕΛΩ, ΔΕ ΘΕΛΩ!!!!! Και κάπως έτσι δεν έμαθα τους τόνους στα αρχαία ποτέ! Και τελείωσε και μια υπέροχη φιλία.

Άλλο ΝΑ ΕΙΣΑΙ και άλλο ΝΑ ΕΧΕΙΣ, αυτό είναι γνωστό σου λέει, πολύ πριν γεννηθώ εγώ!

Και αυτό στο σχολείο το έμαθα αλλά το βλέπω και κάθε μέρα στη δουλειά, αλλά και σε εμένα. Δεν ήμουν καλά προχτές, θα σας πω παρακάτω τι έγινε, και ένιωθα ακατανίκητη την επιθυμία, όχι να σας χαστουκίσω, αλλά να αγοράσω κάτι. Αλλά μετά κοίταξα τα λεφτά μου. 'ΕΙΜΑΙ πολύ άτομο', σκέφτηκα, 'αφού ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΙΑ', ωστόσο δανείστηκα από μια πωλήτρια, και πήρα ένα cd μπας και νοιώσω λίγο καλύτερα και η αλήθεια είναι ότι ένοιωσα λίγο καλύτερα, αρκεί να μη με πετύχει η πωλήτρια, αλλά το κανόνισα και αυτό, της έδωσα δέκα μέρες άδεια, οπότε που καταλήγουμε σειρούλες, ότι όντως ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΤΟΜΟ ΤΕΛΙΚΑ, άρα; ΑΡΑ επιβεβαιώνεται η θεωρία μου φτωχοί μου αναγνώστες! ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΤΟΜΟ ΤΕΛΙΚΑ (τρις)

Ωστόσο, μήπως, λέω μήπως, ΕΙΜΑΣΤΕ αυτά που ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ; Κάτι τέτοιο αν επιβεβαιώθεί πάντως, όπως επιβεβαιώθηκε και το παραπάνω, θα είναι πολύ ευχάριστο, γιατί αυτόματα θα σημαίνει πως ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑΜΕ. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν!

Είχαμε reunion χτες, πήγαμε για φαγητό οι παλιοί συμφοιτητές, ήμουν εγώ, call me ΝΤΑΡΚΟ ΚΟΒΑΣΕΒΙΤΣ, η Ζέτα Μακρυπούλια, η Κατερίνα Παπουτσάκη, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ο Κέβιν Κόστνερ και ο Ηρώδης (Ηρώδη φωνάζουμε την Ιωάννα γιατί είχε χτυπήσει ένα παιδάκι με το αυτοκίνητο κάποτε, όλοι οι υπόλοιποι φωναζόμαστε έτσι γιατί οι ομοιότητες είναι εκπληκτικές) Τό γέλιο που ρίξαμε στο ΟΙΚΕΙΟ στο Κολωνάκι, και οι ιστορίες που είπαμε, είναι αρκετές για να γεμίσουν ένα ολόκληρο βιβλίο, 'ΑΝ ΑΡΓΗΣΩ ΦΑΕ' θα το ονόμαζα εγώ, είχαν πέσει πολλές χυλόπιτες τότε βλέπετε, και ακόμα περισσότεροι χωρισμοί, but this is another story κτλ κτλ. 'Δεν έχουμε αλλάξει καθόλου' είπε ο Κέβιν και είχε δίκιο, σα να μη πέρασε μια μέρα ήταν σειρούλες, πααααααααρα πολύ ωραία ήταν, σα να ήμουν πάλι φοιτητής. Άρα; Αρα αφού δεν έχουμε αλλάξει καθόλου και αφού θυμόμαστε τόσες ιστορίες ΑΡΑ είμαστε αυτά που θυμόμαστε. Φτωχοί μου αναγνώστες.... Πάλι καλά που έχετε και εμένα.!

Σημασία πάντως έχει μόνο πως νοιώθουμε!

Όπως σας είπα δεν ήμουν καλά στη δουλειά τις προάλλες και δεν ήξερα καν τι μου έφταιγε μέχρι που κατάλαβα.

'Πώς πάει σήμερα;' με ρώτησε ο διευθυντής μου,

'να σας πω' του απάντησα, 'σήμερα ξέχασα να φορέσω ζώνη και μου πέφτει το παντελόνι συνέχεια, με αποτέλεσμα να ΝΟΙΩΘΩ σα μπουχέσας και να μη μπορώ να δουλέψω, οπότε μπορώ να φύγω νωρίτερα;'

'Κατάλαβα...' μουρμούρισε ' πωλήσεις μηδέν και σήμερα....' '

Όοοοοοοοοοοοοχι' φώναξα, 'πουλήθηκε ένα cd, ωστόσο θα πρέπει να δώσουμε δέκα μέρες άδεια στη Μαργαρίτα, αν δεν έχετε αντίρρηση'

΄Το δισκάδικο δεν είναι δικό μας Γιώργο΄ γκρίνιαξε.

'ΤΟ ΔΙΣΚΑΔΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ; ΤΟ ΔΙΣΚΑΔΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ; ' διαμαρτυρήθηκα.

'Πάντως αν συνεχίσεις έτσι όντως θα φύγεις νωρίτερα... πολύ νωρίτερα!΄ απείλησε.

Και εγώ ξέρετε πως ένοιωσα... ΣΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑΔΑ ΝΑ ΧΕΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΛΩΝΙ!

Δεν έχω πολύ χρόνο, πάω να δω το Watchmen, οπότε θα βάλω μόνο βιντεάκια! Έχω να απλώσω κιόλας (σειρούλες)!

Ποιός είναι αυτός ο Maraveyas;;;;;

Που είναι και illegal?

Που δε ζητάει πολλά;

Και που αλλάζει τα γκομενάκια σα να είναι πουκάμισα;

(Έχω να σιδερώσω και πουκάμισο για αύριο. Κατάρα-Κατάρα-Κατάρα!)

Print Page

Πρώτο το YouMeAndLepouri σας μεταφέρει τις παρακάτω ειδήσεις!

Έρχεται το καλοκαίρι!

Έξω η φύση χαίρεται σειρούλες και μέσα κάνει Fujitsu, ωστόσο κανείς δεν κάθεται μέσα, εκτός από εμένα, but this is another story, για λίγο εμφανίστηκε ο ήλιος και ξεμύτισαν όλοι από εδώ και από εκεί, καλό Ray-Ban καλοκαίρι να έχουμε και φέτος εύχομαι, όσοι δεν έχετε ξεκινήσει γυμναστήριο, this is your last to escape, ενώ όσοι δεν έχετε γκομενάκι ακόμα, sit back and relax, ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΛΕΜΕ, 'όλοι οι άντρες είστε άχρηστοι' είπε αυτή σε αυτόν και αυτός χαμογέλασε, 'πάλι σχίζα μου έτυχε' σκέφτηκε αρχικά, ενώ μετά θυμήθηκε ότι (δε θα το πιστέψετε) ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!

Τελειώσαν τα λεφτά!

Δυστυχώς επτωχεύσαμεν. Ούτε για να πάρουμε ένα BOSS μπλουζάκι δεν έχουμε λεφτά, και είναι και σε προσφορά, τζάμπα πάντως δεν είναι, 'δε με βοηθάς' είπα στην πωλήτρια, 'ούτε εσύ εμένα', μου απάντησε, ' τι μπορώ να σου κάνω;' την ρώτησα, 'να πας στο διάολο' μου είπε, 'νεύρα έχετε όλες σας μου φαίνεται΄ ξαναείπα και κάπως έτσι ήρθε το τέλος μιας υπέροχης φιλίας. Πάλι καλά που (όλοι μαζί) ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!

Πολύ σύντομα ΟΛΟΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΟΥΝΕ!

Και αυτό είναι δέσμευση. Δέσμευση ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2009!

Και κάτι τελευταίο που μάλλον το έχετε καταλάβει: Έχω κολλήσει με το youtube πάλι. Άσχημα.

Print Page

Rotonda's pas stin Romi - The making of (Επίσης διαβάζεται με μουσική)

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή (για να ξέρετε με ποιους έχετε να κάνετε βασικά)

Το μόνο άγχος που είχε η Ούρμα-Τάνια προς το αεροδρόμιο ήταν να θυμηθεί να πάρει ένα γαμοσαπούνι από τον Korre, γιατί είναι τέλειο λέει αυτό το σαπούνι, κάνει για τα πάντα! 'Κάνει και για τη μαλακία;' της είπα 'να πας να γαμηθείς' μου απάντησε. Εγώ πάλι, call me cool Barlini, έτσι με φώναζαν στην Ιταλία, προσπαθούσα να παρηγορήσω το Βαγγέλη, το αυτοκίνητό μου είναι αυτό, που θα τονάφηνα τέσσερις μέρες στο parking μόνο του. 'Μέχρι τη Δευτέρα θα είσαι μόνος σου' του έλεγα. 'Μετά θα έρθει το Golf της Άννας και ο μαύρος κεραυνός του Σάκη και θα έχεις παρέα! Και την Τρίτη γυρνάω...!' 'Να μη του μιλάς΄ μου είπε η Τάνια, 'απλά να παίζεις μαζί του' συνέχισε. 'Μπροστά σε μια κυρία ποτέ' της απάντησα. 'Εκτός αν σε φτιάχνει'. 'Να πας να γαμηθείς' ξαναείπε. 'Ουστ μωρή μπουρούχαααααααααα' της απάντησα! 'Θες και Ιταλία!' 'Ποιος πάει Ιταλία;' ρώτησε. Έμείς βρε ηλίθια δεν πάμε Ιταλία;' ΄Αχ το είχα ξεχάσει! Το σαπούνι όμως το θυμάμαι! Τρέχα Βαγγέλη, τρέχα να προλάβουμε να πάρουμε το σαπούνι!' Και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι αυτό.

Άφιξη πτήσης ΑΖ720 στην Ρώμη! Let the games begin!

Το καλό ήταν ότι όντως προσγειωθήκαμε στη Ρώμη όπως και επιθυμούσαμε. Το κακό ήταν ότι εκτός του ότι πήγαμε σε λάθος σταθμό τρένων αρχικά (πρέπει να πήγαμε στην αντίσοιχη Ομόνοια, δώδεκα το βράδυ αυτό), όταν πήγαμε στον κανονικό σταθμό τελικά, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΡΕΝΑ ΓΙΑ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ! Ουαου! 'Domani' μας έλεγε ο υπάλληλος. 'Μας κάνεις πλάκα' του λέγαμε εμείς. 'Domani' μας ξαναέλεγε. 'Και εμείς που θα κοιμηθούμε μέχρι το domani ρε! του έλεγε η Τάνια, 'εγώ σε ξενοδοχείο' της είπα 'εσύ πήγαινε να κοιμηθείς στον σταθμό, εκείνο σαν την Ομόνοια! Έχεις και το γαμουσάπουνο, που κάνει για τα πάντα, ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΙΣ;'

When the moon hits you eye like a big pizza pie, THAT'S ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΖΗΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ!

Και πήγαμε στην piazza Rotonda και μείναμε! Δίπλα σε ένα μικρό και διακριτικό ναό! Το Pantheon! Σε μια διαμερισματάρα που μόνο ο Λουδοβίκος ο ΙΓ' δεν ήταν εκεί, να πίνει cappuccino και να βλέπει MTVitalia! Και το φεγγάρι έλαμπε και έλουζε όλη την πλατεία με το ναό της και τα cafe της και τα εστιατόρία της και τους τουρίστες της και τις άμαξές της κτλ κτλ. 'Θα μείνω εδώ για πάντα' είπα 'Μην κλάψεις για 'μένα Ελλάδα' ψυθίρισα. 'Σιγά μην κλάψει' είπε η έξυπνη. 'Πάμε για ξύδια;' πρότεινα. 'Έχω φύγει ήδη' πρόλαβε να πει καθώς έκλεινε την πόρτα πίσω της. Γύρισε όμως σε λίγο. 'Σε χρειάζομαι' μου είπε. 'Δε θα ξέρω να γυρίσω το πρωϊ...' ΄Τί θα κάνει η Ελλάδα αν δε γυρίσω;' ρώτησα 'Θα κλάψει με μαύρο δάκρυ cool Barlini!' απάντησε. Όκ πάμε' είπα. Και πήγαμε. Που πήγαμε; Ορκιστήκαμε να μείνει μεταξύ μας!

Από δω και πέρα αρχίζουν τα errors και τα tilt σειρούλες. Και οι εφιάλτες. Τι σκατά βάζουνε στα ποτά οι Ιταλοί, that i do not know!

Πρέπει να πάω να κοιμηθώ, γιατί αύριο πάω δουλειά, την τύχη μου, οπότε θα σας τα πω γρήγορα, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Την επόμενη μέρα που πήγαμε να φάμε πρωϊνό, εκτός από εμάς, στην πλατεία ήταν και η Αφροδιτούλα, η ξαδέρφη της Τάνιας, η Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη και κάτι φίλοι μας από τα Εξάρχεια, που είχαν έρθει λέει εκδρομή! Μέχρι και μανούρα πήγε να γίνει με ένα σερβιτόρο, αλλά τελικά όλα πήγαν καλά και το κακό αποφεύχθη. Μόνο που έπεσε η Γιάννα από ένα μπαλκόνι. Την έσπρωξε η Τάνια. Αλλά μικρό το κακό. Το πρωϊνό ωστόσο ήταν τέλειο.

Στη Φλωρεντία τώρα.

Επίσης μέναμε δίπλα σε ένα μικρό και διακριτικό ναό, σε δωμάτιο υπηρεσίας ωστόσο, έτσι το λέγαμε. Και η Φλωρεντία υπέροχη, με πεντακόσιους ναούς και οχτακόσιες piazzas και αυτή, αλλά πιο μικρή. Πιο γούτσου-γουτσου! 'Πάμε για ξύδια;' ήταν η σειρά της Τάνιας να ρωτήσει. 'Έχω ήδη φύγει' απάντησα, αλλά δεν κατάφερα να φύγω αμέσως, σκόνταψα πάνω στο κρεβάτι και έπεσα. Είπαμε, μέναμε σε δωμάτιο υπηρεσίας. Και βγήκαμε μαζί. Που πήγαμε; Ορκιστήκαμε να μείνει μεταξύ μας.

Το cool Tanini

Είσαι σε ξένο τόπο; Γίνε όποιος θέλεις!

Τις επόμενες δύο μέρες κυκλοφορούσα στο ξενοδοχείο φορώντας τη φόρμα μου και εκείνη τη ζακέτα με τις στάμπες με τα κύπελλα που έχω, και κούτσαινα, και έλεγα σε όλους ότι ήμουν αθλητής παλιά, ότι το χειμώνα έπαιζα Ice hockey στο Toronto και το καλοκαίρι έκανα windsurfing στην Αυστραλία, μέχρι που με δάγκωσε ένας καρχαρίας και σταμάτησα να αθλούμαι. 'Δε σε καταλαβαίνουν ηλίθιε' μου είπε η Τάνια. 'DAAAAAAA' φώναξα! 'Ι am walking like this, because a shark bit me, when i was an olympic athlete at Australia, at windsurfing! Come on, stupid, ugly poor girl, you know the story! It was all over the news... Please dont remind me, it hurts you know!' Και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου, όταν μια σουβλά διαπέρασε το γόνατό μου, για άλλη μια φορα. Και κάπως έτσι όλοι όσοι ήταν στο πρωϊνό είχαν να πουν νέα στους φίλους τους. Και κάπως έτσι πήραμε και εμείς τους δρόμους, για άλλη μια φορά. Χωρίς να κουτσαίνω, ωστόσο, δεν είχαμε πολύ χρόνο βλέπετε.

Έπρεπε να γυρίσουμε...

Χωρίς λόγια... Πάμε για ξύδια;

Print Page

Rotonda's pas stin Romi! (διαβάζεται με μουσική!)

Αν με αγαπάς, αν πραγματικά με αγαπάς θα με ξαναπάς στη Ρώμη και στη Φλωρεντία, να τα δω όλα αυτή τη φορά, αλλά να μείνουμε στο ίδιο μέρος που έμεινα και το Σάββατο, στο Centro Storico αν έχεις ακουστά, να ανοίγω το παράθυρο και απέναντι να είναι το Pantheon, ενώ κάτω να απλώνεται η Rotonda, η καταπληκτική αυτή πλατεία, με τα caffe και τα εστιατόρια και τους τουρίστες και τα άλλα παιδιά. Και να την περπατήσουμε όλη τη Ρώμη αν γίνεται, και όλα τα στενά της και να φάμε σε όσο πιο πολλά εστιατόρια γίνεται και να πιούμε και όσους πιο πολλούς cappuccino μπορούμε και τα βράδια να πίνουμε τα God father το ένα μετά το άλλο (αν γίνεται). Και να γνωρίσουμε και ντόπιους και να γίνουμε φίλοι και να μας πούνε ότι όποτε θέλουμε να πηγαίνουμε στη Ρώμη και να μένουμε σε αυτούς, αλλά εμείς να τους λέμε 'ευχαριστούμε πολύ αλλά θα μένουμε στη Rotonda!' Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία!

Έτσι που λέτε σειρούλες, ο Babouras έκανε ζωάρα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, πήγε στην Ιταλία, έμεινε ένα βράδυ στη Ρώμη και άλλα δύο στη Φλωρεντία, ή αλλιώς Firenze, το ξέρατε εσείς ότι η Φλωρεντία στα Ιταλικά λέγεται Firenze, εγώ δεν το ήξερα, αλλά το έμαθα και τώρα το ξέρω (σειρούλες) και όχι μόνο το ξέρω ΠΗΓΑ ΚΙΟΛΑΣ, ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ, και ήταν όλα πολύ ωραία, πάρα πολύ ωραία να πάτε και εσείς! Στη Ρώμη, που δεν ήταν να μείνουμε, αλλά μείναμε αναγκαστικά ένα βράδυ γιατί όταν φτάσαμε δεν είχε τρένα για Firenze (δε σας χάλασε), έπαθα τσότσο κανονικά από την τόσο ομορφάδα και δεν ήθελα να φύγω to tell you the truth, αλλά φύγαμε τελικά και πήγαμε Φλωρεντία, αλλά και εκεί ήταν πολύ ωραία, πάρα πολύ ωραία!

key word: Πάραπολύωραία

Έτσι που λέτε σειρούλες (δις), ήμουν στη χώρα του Dolce και του Gabbanna, της Prada, του Gucci και των άλλων παιδιών, ήμουν και εγώ εκεί, στη χώρα που όλοι φοράνε τα τέλεια παπούτσια και τα γκομενάκια απλά δεν τα προλαβαίνεις, στη χώρα που τα τρένα πάνε σα διαόλοι και που τα ταξί είναι πανάκριβα, 'μάλλον χρεώνουν και τη θέα' σκέφτηκα, το έχετε δει το Κολοσσαίο από κοντά, δείτε το και θα καταλάβετε! ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ!

Η Φλωρεντία επίσης κούκλα και αυτή, τίγκα στις πλατείες (και αυτή) αλλά και με ποτάμι, χα δεν το περιμένατε αυτό έτσι, σαν τη Ρώμη, αλλά πιο μικρή. Σε αντίθεση με το ναό της, που ήταν και αυτός τεράστιος.

password: Όλαήταντεράστια!

Σύντομα αναλυτική παρουσίαση, όπως μόνο εγώ ξέρω να περιγράφω, του ταξιδιού με αποκλειστικά ντοκουμέντα για το τι έγινε στην Ιταλία, εκεί στην Ιταλία λέγω, στη Ρώμη και στην Φλωρεντία, που όλα ήταν πάρα πολύ ωραία αλλά και τεράστια! Και που κάνανε όλα τα υπόλοιπα να φαίνονται τόσο μικρά και άσχημα και ασήμαντα.

Print Page

Απορίες

Πραγματικά γράμματα μικρών παιδιών...στο Θεό:


Με συγχωρείς που δεν σου έγραψα νωρίτερα. Μόλις αυτή τη βδομάδα έμαθα να γράφω.
Μάρθα

Αγαπητέ Θεέ,γιατί πρέπει να προσεύχομαι αφού έτσι κι αλλιώς ξέρεις τι θέλω; Αν όμως σ' ευχαριστεί αυτό θα προσεύχομαι.
Σιού

Αγαπητέ Θεέ, αν ζούμε μετά το θάνατό μας,τότε γιατί να πεθάνουμε;
Ρόν

Αγαπητέ Θεέ, το αντρόγυνο στο διπλανό διαμέρισμα τσακώνεται για τα καλά όλη την ώρα.Θα έπρεπε ν' αφήνεις να παντρεύονται μόνο οι πολύ καλοί φίλοι.
Νάν

Αγαπητέ Θεέ, πώς έγινε και δεν εφεύρες κανένα καινούργιο ζώο τελευταία; Έχουμε πάντα τα ίδια τα παλιά.
Τζόννυ

Αγαπητέ Θεέ, ξέρω που λέει να γυρίζεις και το άλλο σου μάγουλο, τι γίνεται όμως αν η αδερφή σου σε χτυπήσει στο μάτι;
Με αγάπη Τζέρεσσο

Αγαπητέ Θεέ, αν δεν πάρεις πίσω το μωρό,δεν θα καθαρίσω το δωμάτιό μου.
Τζόυ

Αφού δεν θέλεις οι άνθρωποι να λένε κακά λόγια, γιατί τα εφεύρες;
Ευγένιος

Αγαπητέ Θεέ, ο Ντόναλντ έσπασε τη γυάλα,όχι εγώ.Τώρα πια το έχεις και γραφτό.
Τζαίην

Αγαπητέ Θεέ, ήθελες πράγματι η καμηλοπάρδαλη να είναι έτσι,ή μήπως έκανες λάθος;
Νόρμα

Αγαπητέ Θεέ, θα μπορούσες να γράψεις μερικές ακόμα ιστορίες; Τις διαβάσαμε όλες αυτές που έγραψες και τις ξαναρχίσαμε.
Με ευγνωμοσύνη Έμιλυ

Διαβάσαμε ότι ο Θωμάς Έντισον ανακάλυψε το φως. Εγώ νόμιζα ότι το είχες ανακαλύψει εσύ.
Ντόνα

Αγαπητέ Θεέ, είσαι πλούσιος ή μόνο διάσημος;
Στήβεν

Πώς ήξερες ότι ήσουνα Θεός;
Τσάρλυ

Αγαπητέ Θεέ, στις απόκριες θα ντυθώ διάβολος. Σε πειράζει;
Μάρνιε

Αγαπητέ Θεέ, η δασκάλα λέει ότι οι μέρες άλλοτε μικραίνουν κι άλλοτε
μεγαλώνουν. Δεν μπορείςνα καταλήξεις σε μια απόφαση;
Μίντυ

Αντί ν' αφήνεις τους ανθρώπους να πεθαίνουν και να φτιάχνεις άλλους, γιατί δεν κρατάς αυτούς που έχεις τώρα;
Τζέην

Αγαπητέ Θεέ, είναι καλύτερα τ' αγόρια από τα κορίτσια;Ξέρω πως είσαι αγόρι,αλλά προσπάθησε να είσαι δίκαιος.
Σύλβια

Αγαπητέ Θεέ, ελπίζω να μην έχουν καμιά ιδιαίτερη αξία τα μυρμήγκια, γιατί τα πατάω όλη την ώρα.
Ντένις

Print Page

The 3 Calippos!!!

Και όσοι κατάλαβαν...κατάλαβαν!!!



Print Page